Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας μετά από προσφυγή των "Τσιμέντων"
Γιώργος Μιλτ. Σαλεμής
Το καλοκαίρι του 1943 η εταιρεία "Τσιμέντα Χαλκίδος Πόρτλανδ Τεχνικά Α.Ε" προσφεύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας για να ακυρώσει απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου της Κοινότητας Βαθέως Αυλίδος.
Η απόφαση υπ' αριθ, 6 της 8 Μαρτίου 1942 καθόριζε αύξηση του φόρου των εξαγομένων εκ της κοινότητας τσιμέντων κατά 50 λεπτά της κατοχικής δραχμής. Πριν, ο φόρος, ήταν 2 δρχ ανά εκατό (100) χιλιόγραμμα και τώρα γίνεται 2,5. Δηλαδή 25 λεπτά το σακκί των 50 κιλών, αν θέλουμε να τα συγκρίνουμε με τις σημερινές μας παραστάσεις.
Η απόφαση αυτή... διανύει μερικούς μήνες "γραφειοκρατίας" και τυγχάνει εγκρίσεως του Νομάρχη Αττικοβοιωτίας Κιβωτού τον Φεβρουάριο του 1943. (απόφαση 3607/1-2-1943).
Στις 18 Ιουνίου του 1943 τα "Τσιμέντα" προσφεύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας για την ακύρωση της απόφασης αυτής.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας συνεδριάζει στις 15 Δεκεμβρίου 1943, ημέρα Πέμπτη και αποφασίζει την ακύρωση της απόφασης της Κοινότητας του Βαθιού.
Οι κοινότητες είχαν, βάσει προκατοχικού νόμου, το δικαίωμα να επιβάλλουν φόρους. Μερικές απ' αυτές τις αποφάσεις τις ενέκρινε μόνο ο Νομάρχης και άλλες έπρεπε να της εγκρίνει και ο υπουργός Οικονομικών. Μια τρίτη κατηγορία ήταν εκείνη που εκτός από τον υπουργό των Οικονομικών έπρεπε να τύχουν εγκρίσεως και από τον υπουργό Εσωτερικών.
Το δικαστήριο έκρινε ότι η εν λόγω απόφαση ανήκε στην τρίτη κατηγορία. Επομένως, αφού δεν υπήρξε έγκριση από τον διαβόητο Ταβουλάρη, η αίτηση των "Τσιμέντων" για ακύρωση της απόφασης, έγινε δεκτή. Επιπλέον το "δημόσιο" ανέλαβε και τη δικαστική δαπάνη των 30.000 κατοχικών δρχ.
Η απόφαση δημοσιεύτηκε στις 30 Δεκεμβρίου 1943 και την υπογράφουν ο Πρόεδρος του Β' Τμήματος Μ. Τσαμαδός και ο Γραμματέας Π. Κατζούρος.
Εμείς δημοσιεύουμε ένα ακριβές αντίγραφο της 6ης Αυγούστου 1944 που βρέθηκε στα αρχεία της Νομαρχίας Βοιωτίας που τηρούνται στα ΓΑΚ Φθιώτιδας.
