Οκτώβριος 1945: Ο λοχαγός πεζικού Κρίβας Γεώργιος απολογείται...

Οκτασέλιδο υπόμνημα προς τον εισηγητή του Στρατοδικείου Αθηνών για εξύβριση αρχής

Όποιος ψάχνει βρίσκει. Από κει και πέρα χρειάζεται να δει τι είναι αυτό που βρίσκει και πού ταιριάζει στην "μεγάλη εικόνα" της Ιστορίας. 

Εν προκειμένω...

Πρόκειται για ένα οκτασέλιδο απολογητικό υπόμνημα του λοχαγού πεζικού Κρίβα Γεωργίου προς στον εισηγητή του Στρατοδικείου Αθηνών. Κρίβα Γεωργίου και όχι Γρίβα Γεωργίου! 

Ο λοχαγός απολογείται για εξύβριση Αρχής και για να υπερασπιστεί τον εαυτό του κάνει μια αδρή παρουσίαση της σύγκρουσής του με το φαύλο κατοχικό καθεστώς και τους παρανόμως πλουτίσαντες της Κατοχής. 

Άκρως ενδιαφέροντα, όλα! Και αυτά που λέει και αυτά που δεν λέει κάποιος που πολέμησε τους Κομμουνιστές για να μη του πάρουν το σπίτι(!) 

Όλες οι ομοιότητες με το παρόν, ασφαλώς και δεν είναι συμπτωματικές.... 

Στις 9 Απριλίου κυκλοφορεί και ο 2ος τόμος του "Ορέστη"

27 Οκτωβρίου 1944: Προκήρυξη της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΕΑΜ για την τιμωρία των συνεργατών του κατακτητή

 

Λεύτερη Χαλκίδα 27-10-1044

 

ΠΡΟΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ

 

Συναγωνιστές

 

Η ώρα του ξεκαθαρισμού των λογαριασμών έφθασε.

Οι άγριοι δυνάστες της υπαίθρου, οι καταπιεστές των πόλεων, βρίσκουνται όλοι στα χέρια της δικαιοσύνης και περιμένουν τρέμοντας τη σειρά του, να δώσουνε λόγο για τις άνομες πράξεις τους.

ΌΛΟΙ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΡΑΛΛΗΔΕΣ ΚΡΑΤΟΥΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΑΣ.

Αυτό το σημείο που βρίσκεται σήμερα ο εθνικοαπευλευθερωτικός αγώνα, εδώ που έφθασε η προσπάθεια του Λαού με την καθοδήγηση του ΕΑΜ, είναι ένα σημείο κρίσιμο και πρέπει να προσεχτεί ιδιαίτερα για να έχουμε μια επιτυχία ακόμα, μια νίκη ακόμα δίπλα στη νίκη που μάς χάρισε ο ΕΛΑΣ με τη σύλληψη τω εγκληματιών: ΠΡΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΕΡΔΊΣΟΥΜΕ ΤΗ ΜΆΧΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ!

Συναγωνιστές, είναι αξίωση του Λαού να τιμωρηθούνε όλοι οι εγκληματίες, όλοι όσοι τολμήσανε να ξεσηκωθούε ενάντια στη Λαϊκή θέληση και βοηθήσανε τον εχθρό κακουργώντας σύγχρονα με τον πιο βάρβαρο τρόπο σε βάρος του Λαού. Είναι όμως ανάγκη, είναι αξίωση του ίδιου του Λαού που υπέφερε, η τιμωρία να γίνη όσο μπορεί πιο δίκαια, όσο μπορεί πιο αυστηρή μα πολιτισμένη. Με τον τρόπο αυτό η τιμωρία θα είναι διπλή για τους εγκληματίες, γιατί δεν θα δώσει σε κανένα απ’ αυτούς το δικαίωμα να πει πως, αυτός, ο ελεεινός κακούργος, που δε σεβάστηκε τα θεία, που ξεκλήρησε οικογένειες, που ατίμασε αδελφές και μανάδες ελλήνων που μαχόντανε για τη λευτεριά της πατρίδας τους, αυτός ο άθλιος που συνεργάστηκε με το αισχρό τέρας το Χίτλερ που τον πολεμάει όλος ο κόσμος, αυτός ο άδικος που κήρυξε έξω νόμου ολόκληρο τον ελληνικό Λαό, τελικά αυτός αδικήθηκε απ’ τον ίδιο το λαό, τη στιγμή που βρέθηκε ανίσχυρος, κλεισμένος εκεί που του τεριάζει, στις εγκληματικές φυλακές Χαλκίδας. Τέτοιο πράγμα δεν πρέπει να γίνει και δεν θα γίνει με κανένα τρόπο, γιατί είναι κατώτερο απ’ τον αγώνα μας, κατώτερο απ’ τον ίδιο το Λαό.

Για το λόγο αυτό πρέπει, Συναγωνιστές, να συγκεντρώσουμε αμέσως στοχεία για τη δίκαιη κρίση και τιμωρία των γερμανοπροδοτών. Αυτό θα γίνει από σας τους ίδιους, που σαν παθόντες ή σαν οδηγητές εκείνων που πάθανε, να τους βάλετε να υποβάλουνε αμέσως στην Εθνική Πολιτοφυλακή κανονικές μηνύσεις που να περιέχουνε ονομαστικές και συγκεκριένες κατηγορίες με στοιχεία και μάρτυρες για τα εγκλήματα πούχανε γίνει σε βάρος τους και σε βάρος των οικογενειών τους.

Το ίδιο, οι πρόεδροι των Κοινοτήτων, οι παπάδες, οι ηγούμενοι των μονών, οι προϊστάμενοι υπηρεσιών κλπ, πρέπει να υποβάλουνε μηνύσεις για τις φθορές του κοινοτικού πλούτου, για τις ασέλγειες σε βάρος των θείων και τις φθορές των εκκλησιών, για τις ζημιές των επιχειρήσεων και του δημοσίου πλούτου που γίνηκαν απ’ τα τέρατα αυτά και τους συνεργάτες τους. Ακόμα οι πρόεδροι των κοινοτήτων πρέπει να υποβάλουνε μηνύσεις και για λογαριασμό των οικογενειών που καταστραφήκανε ολότερα (σκοτώθηκαν όλα τα μέλη τους) απ’ τους γερμανοράλληδες.

Συναγωνιστές, τα παραπάνω πρέπει να τα θεωρήσετε σαν καθήκον, σαν εξυπηρέτηση του αγώνα και να τα κάνετε ευσυνείδητα και γρήγορα μη παραλείποντας καμμιά απολύτως περίπτωση, απ’ την πιο βιαία ως το ελαφρό πλιατσικολόγημα. Όλα τα στοιχεία πρέπει να τεθούνε  υπ’ όψει των Λαϊκών Δικαστηρίων που θα δικάσουνε προδότες.

 

Ζήτω η Λαοκρατία 

Για τη ΝΕ ΕΑΜ Ευβοίας 

ΝΟΤΗΣ ΚΑΠΝΙΣΗΣ

Τέσσερις ημέρες μετά την απελευθέρωση της Χαλκίδας, ένας από τους σημαντικότερους αγωνιστές της αντίστασης στην πόλη, ο Νότης Καπνίσης, απευθύνεται στο Λαό της Εύβοιας και θέτει τις βάσεις της Λαϊκής Δικαιοσύνης. 

Τι μπορούμε να παρατηρήσουμε.

1. Πρώτα πρώτα ζητάει να σταθεί ο λαός στο ύψος του και να μη γίνει σαν κι αυτούς που τον τυράννησαν. 

2. Προτρέπει να γίνουν μηνύσεις και να συγκεντρωθούν όσα στοιχεία είναι δυνατόν, για όλες τις εγκληματικές πράξεις, από τις πιο βίαιες έως το πιο απλό πλιατσικολόγημα. 

3. Οι μηνύσεις αυτές να γίνουν από τους παθόντες, άτομα ή κοινωνικές και κοινοτικές οντότητες. Φαίνεται δηλ. καθαρά ότι το όργιο της βίας ήταν γενικό και δεν άφησε απ' έξω ούτε τα μοναστήρια και τις εκκλησίες. Και για να αναφέρεται ειδικά, φαίνεται ότι υπήρχαν και αρκετές οικογένειες πλήρως ξεκληρισμένες! 

4. Οι μηνύσεις αυτές να γίνουν στην Εθνική Πολιτοφυλακή, η οποία, τόσο εκείνες τις ημέρες όσο και μέχρι την αποστράτευση του ΕΛΑΣ ήταν αναγνωρισμένη ως δύναμη τήρησης της τάξης με πλήρη προανακριτικά καθήκοντα. 

Τι τελικά έγινε.

Ο λαός ανταποκρίθηκε, μάζεψε τα κομμάτια του και προχώρησε στις μηνύσεις. Δικογραφίες σχηματίστηκαν και βουλεύματα εκδόθηκαν. Δεκάδες βουλεύματα για εκατοντάδες περιπτώσεις βίας και προδοσίας. 

Μόνο που, ελέω Άγγλων και "Βάρκιζας", όταν οι δικογραφίες έφτασαν στην Αθήνα και στα Ειδικά Δικαστήρια Δωσιλόγων, τα οποία συγκροτήθηκαν στη θέση των Λαϊκών Δικαστηρίων που λέει η προκήρυξη, ήταν σκέτα χαρτιά χωρίς τους ενόχους. Οι ένοχοι είχαν αφεθεί ελεύθεροι και συνέχιζαν τη δράση τους στα παλιά τους λημέρια. 

Τελικά κάποιοι δικάστηκαν. Ωστόσο, αυτό που λέει Μενέλαος Χαραλαμπίδης είναι απόλυτα ακριβές. Επρόκειτο για... αθωοδικεία και όχι για πραγματικά δικαστήρια. 

Εκείνο ακριβώς το στοιχείο, η ατιμωρησία των ενόχων, ήταν και ο κύριος τρόπος για την καταστρατήγηση της "Βάρκιζας". Εκείνοι που αφέθηκαν ελεύθεροι έκαναν μηνύσεις. Μάζεψαν μάρτυρες-ψευδομάρτυρες. Κατέφυγαν σε κάθε είδος μηχανορραφία, βία και τρομοκρατία. Πάλευαν πια για τις ζωές τους! Στην πράξη και από τα κάτω άναβαν οι σπίθες του εμφυλίου πολέμου! Δημιουργείτο η... κοινωνική του βάση.

Έχει επικρατήσει πλέον, με τη συνέργεια εχθρών και φίλων, η ιδέα ότι τον εμφύλιο τον αποφάσισε ο Ζαχαριάδης και τα Δεκεμβριανά ο Σιάντος(!)  Είμαι της άποψης ότι κανένα άτομο δεν μπορεί να σύρει έναν λαό στην εμφύλια σύγκρουση. Αυτά είναι ηθικολογίες όπως θα έλεγε ο Τζέι Ντι Βανς, σήμερα. 

Όπως έχω δείξει αλλού και θα επανέλθω, στα μέρη μας, η εμφύλια βία άρχισε από τις πρώτες ημέρες του Μαρτίου 1945 και καθώς οι ΕΛΑΣίτες επέστρεφαν στα σπίτια τους μετά την αποστράτευση. Μερικοί... τυχεροί ΕΛΑΣίτες είχαν δοκιμάσει το μένος των δωσιλόγων ένα μήνα νωρίτερα, καθώς ο ΕΛΑΣ αποσυρόταν στα όρια της Ανακωχής, και είχαν πάρει τον δρόμο για τις φυλακές Χατζηκώστα. Ανακωχή γαρ "μισή Βάρκιζα", για να μη πω "3/4 Βάρκιζα". 

Στον χρόνο επάνω, δηλαδή την άνοιξη του 1946 και ειδικά από τον Μάιο και μετά, τα Μεικτά Ορκωτά Δικαστήρια της Χαλκίδας, της Θήβας, της Λιβαδειάς και της Λαμίας θα "γεμίσουν" με υποθέσεις ΕΛΑΣιτών όπου, μάρτυρες-ψευδομάρτυρες κατηγορίας είναι οι υπόδικοι ταγματασφαλίτες και οι οικείοι τους. Το ίδιο και οι μάρτυρες...υπεράσπισης! Ενώ οι οικείοι των κατηγορουμένων ΕΛΑΣιτών, οι συναγωνιστές τους, οι συγχωριανοί, διώκονται και εκείνοι απηνώς, βρίσκονται κι εκείνοι στις φυλακές ή στις εξορίες και το πολύ-πολύ που μπορούν να κάνουν είναι καμιά ένορκη κατάθεση, η οποία θα αναγνωστεί εν τάχει στο πέρας της ακροαματικής διαδικασίας. Περιττό δε να σημειώσω ότι τα δικαστήρια αυτά ήταν... θανατοδικεία! «Καταδικάστες τους σε θάνατο» έλεγαν στους ενόρκους, «και θα τους δοθεί χάρη». Έτσι καθησύχαζαν τις... συνειδήσεις των ενόρκων.

Ναι! Θανατοδικεία με ενόρκους. [Όχι στρατοδικεία, όπως λανθασμένα νομίζεται! Τα στρατοδικεία δίκαζαν πράξεις του νέεου εμφύλιου γύρου]. Εκεί, στα έδρανα των ενόρκων, θα δούμε τους "καθώς πρέπει" πολίτες των τοπικών κοινωνιών. Ονόματα που διακρίνονταν προ, μετά την Κατοχή και μέχρι σήμερα. Πχ. κάποιος δωσίλογος νομαρχιακός παράγων της Λιβαδειάς, θα λύνει και θα δένει επί Γερμανών και μετά θα απονέμει δικαιοσύνη ως ένορκος(!) κ.ο.κ. Λίγοι είναι αυτοί οι πραγματικά αξιότιμοι άνθρωποι που θα αντισταθούν και θα αρνηθούν να προσέλθουν ως ένορκοι υφιστάμενοι τις διάφορες τιμωρίες. 

Νέμεσις!

Η Νέμεσις, παρ' όλα αυτά, δεν είναι απούσα. Μπορεί να άργησε αλλά είναι εδώ. 

Είναι μέσα στα ίδια τα Αρχεία του Κράτους, του γερμανοτσολιάδικου κράτους που οικοδομήθηκε μετά την κατοχή και εξακολουθεί να ματώνει την Ελλάδα και το λαό της. 

Εκτός από τα πρακτικά των ΜΟΔ των ως άνω πόλεων, τα οποία εκδίκασαν όλες τις υποθέσεις της Κατοχής, οι οποίες, δεν αμνηστεύτηκαν από τη "Βάρκιζα", υπάρχουν και τα αρχεία των Ειδικών Δικαστηρίων Δωσιλόγων. Της Εύβοιας (Χαλκίδας) δε είναι και ψηφιοποιημένα! Όσοι πιστοί αρχειοδήφες, προσέλθετε! Ερευνάτε τας γραφάς ότι εκεί εστί η βασιλεία της Νεμέσεως... 

Κυκλοφορεί ήδη ο 1ος τόμος και σε λίγο ο 2ος

Εύβοια, ΕΠΟΝΙτισσες στον ΕΛΑΣ

 Ο καπετάνιος της 2ας Μεραρχίας, ήταν σφόδρα αντίθετος με τη δημιουργία γυναικείων ανταρτοομάδων στα τμήματα της Μεραρχίας του. Ο ίδιος το δηλώνει ευθαρσώς και, μάλιστα, αποκαλύπτει ότι, μία διέλυσε εν τη γενέσει της και τις άλλες πριν τη γένεση. 

Δεν ήταν βέβαια μισογύνης όπως τον κατηγόρησαν τότε. Κάθε άλλο. Άλλωστε αντάρτισσες είχε στις γραμμές του και απ' αυτές πρώτη πρώτη ήταν η Ασήμω του Θεοχάρη. 

Άλλη ήταν η "Τσολού", η γυναίκα δηλ. του "Τσολιά", ενός Αθηναίου αγωνιστή που κατέφθασε στα Δερβανοχώρια, για να ενταχθεί στον ΕΛΑΣ, ντυμένος με τις φουστανέλες. Έκτοτε, οι αντάρτες αποκαλούσαν εκείνον "Τσολιά" και τη γυναίκα του "Τσολού". 

Η... ένσταση του Ορέστη στην οδηγία του "κέντρου" για την δημιουργία γυναικείων μαχητικών ομάδων είχε να κάνει 

α) με την ευαισθησία που έδειχνε στα ήθη των κοινοτήτων της περιοχής του και δη τα αρβανίτικα ήθη. Οι αρβανίτες είχαν ψηλά τις γυναίκες τους και δεν είδε κανείς ποτέ να πάει κάποιος καβάλα στο ζω και η γυναίκα πεζή και φορτωμένη. Ωστόσο δεν έβλεπαν με καλό μάτι ένα τέτοιο μέτρο και, βέβαια, η αντίδραση δεν θα το άφηνε "να πέσει κάτω". Ήθελε να αποφύγει τέτοιες προστριβές, λοιπόν, ο καπετάνιος και τέτοιες "κακοτοπιές". Και ίσως ακριβώς σ' αυτή την ευαισθησία να οφείλονται και οι παροτρύνσεις του προς τον Θεοχάρη να παντρευτεί την Ασήμω με παπά και με στεφάνι. 

β) με το πρακτικώς αδύνατον να προσφέρει μια τέτοια ομάδα κάτι ουσιαστικό στο πεδίο της μάχης. Μιας μάχης που ήταν διαρκής, ιδιαίτερα σκληρή στις περιοχές της Αττικής, Βοιωτίας, Εύβοιας, όπου η κίνηση ήταν διαρκής, οι κίνδυνοι μεγάλοι και η επιβίωση και το αξιόμαχο εξαρτιόνταν από την ταχύτητα, την ευελιξία, την αποφασιστικότητα. Ακόμα και άντρες, μη μαθημένοι στη ζωή της υπαίθρου, ήταν δύσκολο να τα βγάλουν πέρα και αναφέρει σχετικά παραδείγματα. Αντιθέτως, τόσο η Ασήμω όσο και η "Τσολού" είχαν στη πράξη αποδείξει την ικανότητά τους να ανταπεξέρχονται στις περιστάσεις.

Σήμερα θα δώσουμε κάποια στοιχεία για την γυναικεία ομάδα του ΕΛΑΣ της Εύβοιας, η οποία τελικά, συγκροτείται περί τα τέλη του αγώνα, έναν σχεδόν μήνα πριν την απελευθέρωση της Χαλκίδας. Θυμίζω ότι οι Γερμανοί απαγκιστρώνονται στις 16/10 και οι Ταγματασφαλίτες παραδίδονται στον ΕΛΑΣ που μπαίνει στην πόλη στις 23/10. 

Εκάμθη δηλαδή, ο καπετάνιος, τελικά και επέτρεψε την συγκρότηση τέτοιων ομάδων όταν πια ο αγώνας είχε πάρει να γέρνει προς το τέλος του, οι μάχες έχουν σταματήσει και μόνο οι οπισθοφυλακές των Γερμανών έμεναν για να αποσυρθούν κι αυτές οσονούπω. 

Στο φύλλο αριθ. 13 της 23 Σεπτεμβρίου 1944 της εφημερίδας Ενωμένα Νειάτα, βρίσκουμε την αναγγελία της συγκρότησης εκείνου το γυναικείου τμήματος. 

Και σε ένα άλλο φύλλο χαρτί, μεταγενέστερο, θα βρούμε και τα ονόματα των κοριτσιών που συγκρότησαν εκείνη την ομάδα, όπως και τα ψευδώνυμά τους (όποια υπήρχαν) και τα χωριά από τα οποία κατάγονται. 

Πρόκειται για 28 ονόματα προερχόμενα από τη βόρεια Εύβοια με τη Λίμνη και τις Ροβιές να δεσπόζουν σε συμμετοχή. 

Κυκλοφορεί ήδη ο 1ος τόμος και σύντομα ο 2ος

Γενικό Στρατηγείο 2 Οκτωβρίου 1944: Διαταγή για τη στάση του ΕΛΑΣ έναντι ΕΔΕΣ, Ταγμάτων Ασφαλείας κλπ

Μια βδομάδα μετά τη Γκαζέρτα, το Γενικό Στρατηγείο του ΕΛΑΣ εκδίδει την κάτωθι οδηγία-διαταγή, η οποία καθορίζει τις σχέσεις με τις άλλες ένοπλες δυνάμεις. 

Βέβαια, όπως έχουμε πει κι αλλού, οι σχέσεις αυτές έχουν καθοριστεί ήδη, στην πράξη και εν τω γίγνεσθαι, με κάπως διαφορετικό τρόπο. 

Ο Ορέστης έχει να λέει ιστορίες για τα Τάγματα Ασφαλείας του Αγρινίου και της Ναυπάκτου. Κορυφαία μεταξύ αυτών είναι και η προσχώρηση καμιά πενηνταριά οπλιτών, των ΤΑ Αγρινίου, στον ΕΛΑΣ, όπου και παρέμειναν, πήραν μέρος στα Δεκεμβριανά, μερικοί σκοτώθηκαν, άλλοι τραυματίστηκαν ή πιάστηκαν αιχμάλωτοι από τους Άγγλους και μόνο μερικοί δήλωσαν "εξ ανάγκης" προσχωρήσαντες στον ΕΛΑΣ. 

Θέλει να πει με αυτή την ιστορία, εκείνο που περιγράφει από την αρχή των αναγνωσμάτων του. 

Ότι υπάρχουν κάποιοι αόρατοι κοινωνικοί μηχανισμοί στις ένοπλες ομάδες, οι οποίοι λειτουργούν και με τον κατάλληλο χειρισμό κάνουν... θαύματα. 

Οι λησταντάρτες γίνονται ήρωες αντάρτες, οι πλιατσικολόγοι γίνονται θεματοφύλακες των ιερών και των οσίων του έθνους, οι εχθροί γίνονται φίλοι. 

Με τον αντίστροφο χειρισμό γίνονται... αντίστροφα θαύματα και οι λησταντάρτες παραμένουν τέτοιοι ή και χειρότεροι, ενώ ιδεολόγοι και αγνοί πατριώτες διαφθείρονται και από φίλοι γίνονται εχθροί.

Τους κοινωνικούς αυτούς μηχανισμούς, που πολλές φορές λειτουργούν ερήμην των καλών ή των κακών προθέσεων, κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει ατιμωρητί. Γι' αυτό ΟΛΟΙ επιδίδονται στο να τους χρησιμοποιήσουν προς όφελός τους. 

Και οι Ιταλοί και οι Γερμανοί και η Χωροφυλακή και η Μέση Ανατολή. Αρκεί να διαβάσει κανείς τις πρώτες-πρώτες σελίδες του "Ορέστη" για το ξεκίνημα του ενόπλου αγώνα στη Βοιωτία. 

Η μέθοδος αυτή εφαρμόζεται αργότερα στους ηττημένους κατακτητές, τους Ιταλούς. Από εχθροί γίνονται φίλοι. Τους κρύβουν οι κατακτημένοι Έλληνες, τους φυγαδεύουν, τους γλιτώνουν από την εκδικητικότητα των Γερμανών, τους ταΐζουν με ό,τι έχουν κι αυτοί αλλά και μοιράζονται μαζί τους την πείνα και τις κακουχίες. Αιχμάλωτοι των κατακτημένων Ελλήνων οι ηττημένοι δις πρώην κατακτητές τους, δεν μπορούν να ελπίζουν σε πολλά και υπομένουν. 

Αλλά και οι ίδιοι βοηθάνε. Μερικές φορές πολεμούν μαζί τους και σκοτώνονται ηρωικά. 

Κι αν έγινε αυτό με τους Ιταλούς, γιατί τάχα δεν μπορούσε να γίνει και με τους ταγματασφαλίτες; Ήταν όλοι καθάρματα; Όχι, βέβαια! Όπως δεν ήταν και οι Ιταλοί.

Ήταν όλοι καιροσκόποι, δωσίλογοι που πατούσαν επί πτωμάτων; Ούτε κι αυτό ήταν όλοι. Άλλωστε οι μεγάλοι δωσίλογοι δεν βάζανε το κεφάλι τους στον ντουρβά για μια καραβάνα φασόλια και τα... τυχερά από τα πλιάτσικα. 

Ήταν όλοι συνειδητοί προδότες; Ούτε και προδότες ήταν όλοι. Κι αν ήταν και όσοι ήταν άλλοι τους είχαν πάρει στο λαιμό τους. Εκείνοι που τους έπεισαν, εκείνους τους ίδιους ή τους αρχηγούς της οικογένειας (πατεράδες, σπουδαγμένους θείους, κομματάρχες), ότι ο Άξονας είναι "η σωστή πλευρά της Ιστορίας" και επιπλέον είναι "η νικήτρια πλευρά της Ιστορίας". 

Και αυτοί ακριβώς, οι σπουδαγμένοι θείοι, οι κομματάρχες, η κατά τόπους ξενολάγνα διανόηση, ήταν που δεν μάτωσε! Δείτε, όσο μπορεί να γίνει αυτό αφού η μισή Ελλάδα έχει αποξενωθεί από τις τοπικές κοινωνίες, δείτε ποιες οικογένειες μάτωσαν και ποιες όχι. Και τότε θα καταλάβετε ποιοι πήραν τους Έλληνες στο λαιμό τους και τους μετασχημάτισαν σε δωσίλογους, τους μετέτρεψαν στην "κοινωνική βάση" της συνεργασίας με τον κατακτητή και γενικώς με τον "ξένο παράγοντα". Σε Έλληνες με Ιταλικό, Γερμανικό, Αγγλικό, Αμερικανικό, Ευρωπαϊκό "πατριωτισμό".

ΕΛΑΣ

ΓΕΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟ

ΕΠΙΤΕΛΙΚΟ ΓΡΑΦΕΊΟ ΙΙα

 

 

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1^ον

ΖΗΤΉΜΑΤΑ ΑΡΜΟΔΙΌΤΗΤΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΉΣ ΠΟΛΙΤΙΚΉΣ

 

α) Σχέσεις με ΕΔΕΣ:

Ύστερα απ’ τη συμφωνία της Γκαζέρτας επήλθε επαφή με τον ΕΔΕΣ και επιδιώκεται η στρατιωτική συνεργασία μαζύ του για το διώξιμο του κατακτητή. Αντιπρόσωπος δικός μας στάλθηκε στο Γεν. Αρχηγείο ΕΔΕΣ και αντιπρόσωπος ΕΔΕΣ θάρθη στο Γεν. Στρατηγείο του ΕΛΑΣ.

Ευνόητον είναι πως οι μονάδες μας πρέπει να συμμορφωθούν προς την παρακάτω συμφωνία, ν’ αποφεύγουν κάθε ενέργεια, κάθε δημοσίευμα, κάθε έγγραφο που θα μπορούσε να φέρη έντασι στις σχέσεις. Σε τυχόν προκλητικά έγγραφα και πράξεις του ΕΔΕΣ, δεν θ’ απαντούν με δική τους πρωτοβουλία αλλά θ’ αναφέρωνται ή στον αντιπρόσωπο του ΕΛΑΣ στο Αρχηγείο Ζέρβα ή στο Γεν. Στρατηγείο για να παίρνουν σχετικές οδηγίες. Αν τυχόν υπάρχουν οπαδοί της οργανώσεως Ζέρβα και κρατούνται γιατί με τη δράση τους -σαν φανατικοί ΕΔΕΣΙΤΕΣ- έβλαπταν αυτόν τον Εθνικό Αγώνα ν’ αφεθούν αμέσως ελεύθεροι, να μεταβούν όπου επιθυμούν, ελπίζοντας πως απ’ εδώ και πέρα θα πάψουν να εργάζωνται αντιαγωνιστικά. Αυτό δεν σημαίνει πως πρόσωπα που κατηγορούνται για εγκλήματα κοινού ποινικού δικαίου ή για ανοιχτή συνεργασία με τον καταχτητή και προδοτικές πράξεις  θ’ απολυθούν καλυπτόμενοι υπό την ιδιότητα του ΕΔΕΣίτη.

 

β) Τήρησις τάξεως – συλλήψεις κλπ:

Μέχρι τη στιγμή που την πολιτική εξουσία στη χώρα θ’ αναλάβη η Ελληνική Κυβέρνηση ο ΕΛΑΣ ευθύνεται για την τήρηση της τάξεως στις ελεύθερες περιοχές και σ’ εκείνες που θα απελευθερωθούν. Δεν χρειάζεται να τονίσουμε πως η τάξη για το ίδιο το συμφέρον του λαού και του αγώνα μας -πρέπει να είναι υποδειγματική. Πάνω σ’ αυτό το ζήτημα ευθύνονται προσωπικά αι διοικήσεις των μονάδων και η ευθύνη τους είναι μεγάλη. Σε καμμία περίπτωση δεν επιτρέπονται αντεκδικήσεις και πολύ περισσότερο φόνοι Ελλήνων από Έλληνες. Κανένας δεν συλλαμβάνεται αδικαιολόγητα. Οι διάφοροι Γκουΐσλιφκς, «Γκεσταμπίτες», προδότες, όργανα και συνεργάτες του κατακτητού θα δικάζωνται. Τα σε βάρος τους στοιχεία θα συγκεντρώνονται και θα φυλάσσωνται να παραδοθούν μαζύ μ’ αυτούς για να δικαστούν άμα εγκατασταθή στην Ελλάδα η Ελληνική Κυβέρνηση. Για τη ζωή και ασφάλειά τους η ευθύνη μας είναι μεγάλη και θα πρέπει με κάθε θυσία [λείπουν λέξεις: να προστατευθούν (;)]  και απ’ απ’ τη δικαία οργή του λαού.

Οι μονάδες του ΕΛΑΣ θα παρέχουν πρόθυμα κάθε δυνατή βοήθεια στις πολιτικές αρχές, τους αντιπροσώπους της Κυβέρνησης, στην Εθνική πολιτοφυλακή και στα τμήματα της Χωρ/κης και Αστυνομίας για την τήρηση της τάξεως αν βέβαια τα τελευταία αυτά δεν έχουν συνεργασθή αποδεδειγμένως με τον κατακτητή και δεν ανήκουν συνεπώς στην κατηγορία των ταγμάτων  Ασφαλείας, Ε.Α.Σ.Α.Δ.Λ.Δ., Ε.Ε.Ε., Π.Α.Ο., Σώμα Πούλιου κλπ.

 

γ) Τάγματα Ασφαλείας

Τα τάγματα ασφαλείας και κάθε άλλο  ένοπλο τμήμα που ανοικτά συνεργάστηκε και βοήθησε τον κατακτητή -οποιοδήποτε όνομα και αν φέρη Ε.Α.Σ.Α.Δ.Λ.Δ., Ε.Ε.Ε., Π.Α.Ο κλπ., θεωρούνται όργανα του κατακτητή και χαρακτηρίζονται σαν εχθρικοί σχηματισμοί.

Γι’ αυτά ισχύουν τα παρακάτω.

1/ Εις τας περιοχάς που δεν κατέχονται από τον κατακτητή και υπάρχουν Τάγματα ασφαλείας ή σε περιοχές που απελευθερούνται και παραμένουν αυτά, κατέχονται πόλεις και χωριά, ειδοποιούνται οι αξιωματικοί σύνδεσμοι της Σ.Σ. Αποστολής (σ.σ.:Συμμαχικής Στρατιωτικής Αποστολής) να πάρουν επαφή μαζύ τους. Οι αξιωματικοί σύνδεσμοι έχουν εντολή να προσπαθήσουν να τα περιορίσουν στους στρατώνες τους μέχρις ότου αφοπλισθούν από Συμμαχικά στρατεύματα ή από τμήματα ΕΛΑΣ αν δεν υπάρχουν Συμμαχικά στρατεύματα. Στην περίπτωση που θα αφοπλίζονται από τμήματα τους ΕΛΑΣ οι Διοικήσεις των τμημάτων θα δίνουν έγγραφον δήλωσιν στους αξιωματικούς συνδέσμους της Σ.Σ. Αποστολής πως οι αιχμάλωτοι δεν θα κακοποιηθούν, ούτε θα πάθουν τίποτα μέχρις ότου αποφασίσει γι’ αυτούς  η Ελληνική Κυβέρνηση. Φυσικά η υπόσχεση αυτή θα τηρηθή στο ακέραιο.

2/ Σε περιοχές που κατέχονται από τον καταχτητή θα διευκολυνθούν να αυτομολήσουν είτε μεμονωμένα είτε ομαδικά στον ΕΛΑΣ με τον οπλισμό και τα πυρ/κα τους για να πολεμήσουν, αν επιθυμούν τον καταχτητή. Θα τους δηλωθή πως η δράσις τους κατά του καταχτητή θα αποτελέση ελαφρυντικό στοιχείο για την ως τώρα αντεθνική και προδοτική  στάση τους. Οι αξιωματικοί σύνδεσμοι της Σ.Σ. Αποστολής και στην παραπάνω περίπτωση έχουν πάρει εντολές να βοηθήσουν στην παράδοσή τους. Δεν χρειάζονται να τονίσουμε πως αν στις παραπάνω 1 και 2 περιπτώσεις τα Τάγματα ασφαλείας αρνηθούν να συμμορφωθούν μέσα σε λογικά χρονικά όρια, αποδείχνεται πως δεν εγκαταλείπουν τη συνεργασία τους με τους Γερμανούς και συνεπώς πρέπει να κτυπηθούν με τα όπλα.

3/ Τάγματα Ασφαλείας περιοχής Αθηνών – Πειραιώς: Όταν οι Γερμανοί αποχωρήσουν απ’ την περιοχή αυτή ή παραδοθούν δόθηκαν οδηγίες στα Τάγματα Ασφαλείας απ’ τον Στρατιωτικό διοικητή Αθηνών (σ.σ. Σπηλιωτόπουλος), να καταφύγουν στα σπίτια τους ή να παραδοθούν σ’ αυτόν. Ο στρατιωτικός διοικητής  Αθηνών πήρε εντολές να συνεργασθή με τον Αρχηγό της Αστυνομίας (σ.σ. Έβερτ) και ν’ αποφασίση για την καλύτερη πορεία που θ’ ακολουθήση σύμφωνα με τις περιστάσεις που θα προκύψουν. Σε περίπτωση παράδοσης των Ταγμάτων Ασφαλείας κατά μεγάλα τμήματα θ’ αφοπλισθούν και θα κρατηθούν αιχμάλωτοι μέχρις ότου παρθεί απόφαση της Ελληνικής Κυβερνήσεως.

 

Σ.Δ. Γενικού Στρατηγείου 2.10.1944

 

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΣΑΡΑΦΗΣ

Υποστράτηγος

 

 

Δια την ακρίβειαν

Το ΙΙΙ Γραφείον ΓΣ

Υπογρ.  «ΕΚΤΩΡ»

 

Κυκλοφορεί ήδη ο 1ος τόμος και σύντομα ο 2ος

Κρατούμενοι αξιωματικοί και οπλίτες του 7ου Συντάγματος Ασφαλείας στη Χαλκίδα

 

Αίτημα του 7ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ προς την Αγγλική Διοίκηση για τον καθορισμό επισκεπτηρίου στους κρατουμένους άνδρες των Ταγμάτων Ασφαλείας στο Στρατόπεδο της Χαλκίδας

Πρώτα-πρώτα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι η στρατιωτική δύναμη των Ταγμάτων Ασφαλείας στην Εύβοια ονομαζόταν και εκείνη 7ο Σύνταγμα. Εν προκειμένω, το ένα 7ο Σύνταγμα, του ΕΛΑΣ, αιχμαλώτισε αναίμακτα το 7ο Σύνταγμα των Ταγμάτων Ασφαλείας. 

Το δεύτερο που πρέπει να διευκρινίσουμε είναι ότι, ΔΕΝ ήταν στην πολιτική του ΕΛΑΣ η κράτηση των ανδρών των Ταγμάτων Ασφαλείας, σε στρατώνες και φυλακές. Αυτό προκύπτει, και από μαρτυρίες και από διαταγές του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ και από τα ίδια τα γεγονότα. Στο Αγρίνιο, πχ, που απελευθερώθηκε πρώτο από τις πόλεις της Στερεάς σαράντα μέρες νωρίτερα, οι ταγματασφαλίτες κυκλοφορούσαν ελεύθεροι. Το μέτρο του εγκλεισμού και της κράτησης, όσο κι αν φαίνεται παράξενο, ήταν διαταγή των Εγγλέζων. Φαίνεται παράξενο αλλά εξηγείται. Οι Εγγλέζοι δεν θέλανε, μετά το ξεσκαρτάρισμα των ενόχων για εγκλήματα, να διαλυθεί η δύναμη αυτή, να αποσυντεθεί και να γυρίσει ο καθένας σπίτι του. Τη θέλανε συγκροτημένη και μαντρωμένη και δη από τον ΕΛΑΣ που έτσι κι αλλιώς υπήρχαν ανοικτοί λογαριασμοί. 

Συνεπώς, στη Χαλκίδα, η οποία, όπως έχουμε πει, απελευθερώθηκε από τα Τάγματα Ασφαλείας στις 23 Οκτωβρίου, αρχίζει να... λειτουργεί αυτή η σατανική πολιτική των Άγγλων. 

Στις 25 Οκτωβρίου, δύο μέρες μετά την είσοδο του ΕΛΑΣ στην πόλη, το 7ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ απευθύνεται στον Άγγλο διοικητή και ζητάει να επιτραπεί το επισκεπτήριο στους κρατουμένους, "καθ' εκάστην Δευτέραν, Τετάρτην και Παρασκευήν" από τις 10 έως τις 12. 

Στις 15 Νοεμβρίου ο φρούραρχος του ΕΛΑΣ της Χαλκίδας στέλνει στη Μεραρχία την εξής έκθεση.

ΕΘΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΛΑΣ

Φρουραρχείον Χαλκίδος                                                                Εμπιστευτική-Απόρρητος

 

Έκθεση

 

Εκτελώντας Διαταγή του 7^ου Συν/τος ανέλαβα την υπηρεσία φρουρήσεως των κρατουμένων Ταγματασφαλιτών ευθύς μετά την παράδοσίν των, παρέμεινα δε και εξακολουθώ  να παραμένω κοντά στην Αγγλική Διοίκηση.

Από την πρώτη ημέρα υπέπεσαν στην αντίληψίν μου ραδιουργίες της αντίδρασης της Χαλκίδας και παρασκηνιακές ενέργειες με απώτερους σκοπούς να πείσουν την Αγγλική Διοίκηση, πως μπαίνοντας ο ΕΛΑΣ στη πόλη Χαλκίδας θα επικρατούσε αναρχία, θα γίνουνε επεισόδια κ.λ.π., κι έτσι ν΄αποτραπή η είσοδος των ανταρτών στην πόλη. Αφού απέτυχεν η αντεθνική αντίδραση στην προσπάθειά της αυτή, άρχισε διάφορες σκηνοθεσίες εις βάρος των ανταρτών, «οι αντάρτες έκαμαν τούτο, κλπ». Εζήτησα συνεργασίαν με τον Άγγλον Διοικητήν και του ετόνισα ότι όλα τα καταγγελόμενα είναι ψευδή, είναι σκηνοθεσία (προβοκάτσιες) και ότι τα καταγγελόμενα προέρχονται από άτομα τα οποία βαρύνονται με συνεργασίαν με τον εχθρό, είναι δε τα ίδια πρόσωπα τα οποία είχαν σχέσεις με τους Ιταλούς, τους Γερμανούς, τους Ράλληδες και τώρα επιδιώκουν να κάμουν το ίδιο και με τους Άγγλους. Παρεκάλεσα να μη δίνουν πίστη στα πρόσωπα αυτά. Την παρουσίαση των ανωτέρω στους Άγγλους και τη διαστρέβλωση της αληθείας διευκολύνει ένας διερμηνέας Εφ. Ανθυπασπιστής Δεληγραμμάτης επωνομαζόμενος, εγκάθετος του Συνταγματάρχη Σπένδου στην Αγγλική Διοίκηση, φασίστας πέρα-πέρα, ο οποίος δυστυχώς δεν παίζει καλό ρόλο στην υπηρεσία αυτή. Ο Συνταγματάρχης Σπένδος αποσταλμένος εκ μέρος του Σπηλιωτοπούλου με τον παραπάνω διερμηνέα ενήργησε στην Αγγλική Διοίκηση για την διαφυγή του Κουΐσλιγκ Παπαθανασοπούλου μετά του Επιτελείου του εις Αθήνας και τη μεταφορά 58 άλλων Αξ/κων εγκληματιών εις Αθήνας, εκ των οποίων ένας Παναγιωτίδης Ιωάννης ομομαζόμενος, Ανθ/στης, εθεάθη προ 4-5 ημερών εις Χαλκίδα με πολιτική περιβολή έξωθι του Ξενοδοχείου «Παλίρροια»  απόδειξη ότι οι κρατούμενοι  εις Αθήνας Αξ/κοι δεν φρουρούνται επαρκώς και διαρρέουν.

Αλλά και η φρούρησις των κρατουμένων εις το εδώ στρατόπεδο δεν είναι η ενδεδειγμένη, τα μέτρα είναι τόσο χαλαρά ώστε και διαρροή μπορεί κάλλιστα να γίνεται και υλικό (πιστόλια-χειροβομβίδες κ.λ.π.) να μεταφέρονται στο Στρατόπεδο αφού οι Άγγλοι επιτρέπουν στις γυναίκες γενικά  να μπαίνουν  μέσα από τις 8 το πρωί ως τις 5 το βράδυ και απαγορεύουν στους σκοπούς αντάρτες να ερευνούν ακόμη και τα δέματα, τα οποία μεταφέρουν μέσα, χαρακτηρίζοντες τούτο ως ανάγωγο.

Από το μέτρο αυτό δεν εξαιρούνται ουδ’ αυτοί οι μεγάλοι εγκληματίες, οι κάπως απομονωμένοι από τους άλλους, περιωπής Μπουρλίδη, που με το χέρι του εξετέλεσε 18 πατριώτες, αυτών οι γυναίκες, κορίτσια, συγγένισσες κλπ, μπορούν επί 1 ½ ώρα το απόγευμα (3-4 ½ ) να παραμένουν μαζύ των. Τους τελευταίους 97 τον αριθμό μετέφεραν εις στρατόπεδο από τις Ποιν. Φυλακές, γιατί η ζωή των εκεί μέσα δεν άρεσε στους Άγγλους συμμάχους και έπρεπε να γίνη ανώτερη!!...

Ας σημειωθή πώς μέσα σ’ αυτή εκρατούντο 700 πατριώτες και πατριώτισσες και υφίσταντο από τους δημίους των φρικώδη βασανιστήρια.

Το ενδιαφέρον των Άγγλων προς τους Ταγματαλήτες και ασφαλήτες χωροφύλακες απεθράσυνε τόσο τους κρατούμενους, ώστε να βρίζουν τους φρουρούς αντάρτες, να λέγουν τραγούδια αντιανταρτικά και ν’ απειλούν με το Βασιλιά κλπ. Το ίδιο σχεδόν συμβαίνει και με τους αντιδραστικούς που βρίσκονται και κυκλοφορούν έξω και αναφέρω την περίπτωση της προδότριας Βρεττάκου, η οποία χωρίς αφορμή περνώντας μπροστά από σκοπό μας, τον ύβρισε, λέγοντας «πως δεν φοβάται κανένα γιατί είναι υπό την προστασία των Άγγλων». Ο Ταγματαλήτης Εύελπις Κουρμούλης Ιω. Αξ/κος των Ταγμάτων δεν συνελήφθη και έφυγεν εις Αθήνας. Εις αρμόδια όργανά μας επέδειξε χαρτιά ότι ενήκει στην «Ιντέλκιτζενς Σέρβις».

Η συμπεριφορά των στρατιωτών Άγγλων δεν είναι η πρέπουσα, πράγμα που ανάγκασε τον υποφαινόμενο να κάμη παραστάσεις στην Αγγλική Διοίκηση και να τονίση πως δεν είμαστε υπόδουλοι αλλά σύμμαχοι και έχομε την απαίτηση να συμπεριφέρονται ως προς συμμάχους. Ενώ οι αντάρτες του ΕΛΑΣ χαιρετούν  και τον τελευταίο δεκανέα Άγγλο, οι Άγγλοι στρατιώτες αποφεύγουν να χαιρετήσουν, δεν χαιρετούν ουδ’ ανωτέρους αξιωματικούς.

Εκθέτοντας τ’ ανωτέρω παρακαλούμεν όπως γίνουν οι δέουσες παραστάσεις προς τους αρμοδίους, με την ελπίδα ότι είναι δυνατόν να προληφθούν τυχόν παρεξηγήσεις και επεισόδια, ακόμη δε, που είναι και το σπουδαιότερον, να καθορισθή επακριβώς η θέση και ο ρόλος της φρουράς μας επί των κρατουμένων και να ληφθούν τα μέτρα εκείνα που θ’ αποτρέψουν την διαφυγή εκ του Στρατοπέδου των εγκληματιών.

 

Χαλκίς 15-11-44

Το Φρουραρχείον 

Στις 19 Νοεμβρίου, τέσσερις ημέρες μετά, η Προανακριτική Επιτροπή διερεύνησης των εγκλημάτων ζητάει από το 7ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ να της γνωρίσει αν θα συνεχίσει το έργο της δεδομένου ότι διορίστηκε από την Κυβέρνηση ο Εισαγγελέας Χαλκίδος κ. Παπανικολάου ως Ειδικός Επίτροπος του Ειδικού Δικαστηρίου για τη τιμωρία των συνεργασθέντων μετά του κατακτητού. 

Η επιτροπή επισημαίνει ότι τα μέλη της είναι πλέον τρία, των λοιπών αποχωρησάντων. Πράγμα που μάς επιτρέπει να υπολογίσουμε ότι ήταν πενταμελής, εφόσον τα τρία παραμένοντα μέλη θεωρούν ότι συγκροτούν επιτροπή (πλειοψηφία) και έτσι υπογράφουν. 

Στη συνέχεια το κείμενο αναφέρεται στην διαρροή διαφόρων κρατουμένουν από τη Στρατώνα προς την Αθήνα με τη δικαιολογία ότι ασθενούν. Κατονομάζει δε 7 πρόσωπα με τους βαθμούς τους μέχρι την 19η Νοεμβρίου και ακόμα 2 που είναι προγραμματισμένο να μεταφερθούν την επομένη. Το σύνολο των ασθενούντων στο νοσοκομείο του Στρατοπέδου είναι 20. 

Το έγγραφο κοινοποιείται α) στον Νομάρχη Ευβοίας β) στον Ειδικό Επίτροπο. 

Στις 24 Νοεμβρίου 1944, η διοίκηση του 7ου Συντάγματος, Λακκιώτης - Σκουφάς (στρατιωτικός διοικητής και καπετάνιος) με έγγραφο προς την Εθνική Πολιτοφυλακή, γνωστοποιεί ότι απερρίφθη απόφασις της προανακριτικής επιτροπής "Περί αποφυλακίσεως των κρατουμένων Ραλλικών" διότι α) οι αφεθέντες ελεύθεροι άρχισαν την προπαγάνδα και τις συκοφαντίες κατά του ΕΛΑΣ, β) ήρθαν σε επαφή με άλλους για να  υποσκάψουν την ομαλή πολιτική κατάσταση της χώρας γ) με εντολή της Κυβέρνησης πρέπει και οι βιαίως στρατολογηθέντες να κρατούνται. 

Διά ταύτα, καταλήγει, το Σύνταγμα αποστέλλει την συνημμένην κατάστασιν επιφυλασσόμενο να αποστείλει και άλλη με περισσότερα στοιχεία. 

Κοινοποίηση: α) Προανακριτική Επιτροπή, β) ΙΙ Μεραρχία γ) Ανωτέρα Διοίκηση της Εθνικής Πολιτοφυλακής.

Δεν έχει τεκμηριωθεί μέχρι τώρα ποια είναι αυτή η κατάσταση με τα ονόματα. Υπάρχει όμως στα ευρεθέντα μια κατάσταση κρατουμένων αξιωματικών, περίπου διακοσίων (200), η οποία αναφέρει συνοπτικά όλα τα στοιχεία τους (ονόματα, βαθμούς, κλπ) και επιπλέον σημειώνει και το αν κρατούνται ή κυκλοφορούν υπό επιτήρησιν στην πόλη. Συνοπτικά επίσης αναφέρει τις κατηγορίες που τους βαρύνουν. Είναι ένα ιδιαιτέρως σημαντικό τεκμήριο, το οποίο, χρήζει πολύ επισταμένης μελέτης, όπως άλλωστε και όλα τα σχετικά με την κράτηση των ανδρών των Ταγμάτων Ασφαλείας στη Στρατώνα της Χαλκίδας. 

Κλείνοντας την σύντομη αυτή προσέγγιση στο μέγα αυτό θέμα, πρέπει να αναφερθούμε σε έγγραφο του Ειδικού Επιτρόπου εισαγγελέα Αθανασίου Παπανικολάου προς το 7ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ στις 9 Δεκεμβρίου 1944. Δηλαδή ενώ το Σύνταγμα εμάχετο στο Γηροκομείο και μόνο το ΙΙΙ/7 τάγμα παρέμενε στη Χαλκίδα ως φρουρά των κρατουμένων μέχρι την 12η Δεκεμβρίου, οπότε κι αυτό αναχώρησε και παρέδωσε τη φύλαξη στην Εθνική Πολιτοφυλακή. 

Το "εξαιρετικώς επείγον" εκείνο κείμενο-έκκληση αναφέρει ότι ο Ειδικός Επίτροπος ενημερώθηκε από τις φυλακές ότι "η υπηρεσία σας" πάει να παραλάβει κρατουμένους με εντάλματα προς άγνωστη διεύθυνση. Σημειώνει ότι αυτό παραβιάζει την Συντακτική Πράξη αριθ, 7 και αυτό δεν επιτρέπεται ουδόλως να συμβή διότι θα στιγματίσει την Ιστορία με μελανά χρώματα αλλά και όλους ημάς και ως Έλληνες και ως αγωνιζομένους για τα υψηλότερα ιδανικά Ελευθερίας, Πολιτισμού και Δικαιοσύνης. 

Το έγγραφο κοινοποιείται α) στον Μητροπολίτη, β) στον Νομάρχη, γ) στον Δήμαρχο, δ) στον Δικηγορικό Σύλλογο, ε) στον Ιατρικό Σύλλογο, δ) στην Κεντρική Επιτροπή του ΕΑΜ Ευβοίας. 

Η προμετωπίδα της κατάστασης, κρατουμένων και υπό επιτήρησιν στη Χαλκίδα,
 αξιωματικών των Ταγμάτων Ασφαλείας της Εύβοιας.

Κυκλοφορεί ο 1ος τόμος και σύντομα ο 2ος

Το επιτελείο του 7ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ κατά τον αφοπλισμό

 

Έγιναν οι τελευταίες διορθώσεις.

Σε λίγες ημέρες θα είναι τυπωμένος και ο 2ος τόμος του "Ορέστη".

Εν τω μεταξύ, και για να γίνει σαφές ότι ο "Ορέστης" δεν είναι μόνο οι τυπωμένες σελίδες του αλλά έχει μαζί του και τη Μεραρχία του,  δίνουμε κάποια τεκμήρια στους αναγνώστες από το πλούσιο αρχείο μας. 

Σήμερα παρουσιάζουμε την κατάσταση που εμφανίζει το επιτελείο του 7ου Συντάγματος κατά τον αφοπλισμό του ΕΛΑΣ. Φέρει ημερομηνία 26 Φεβρουαρίου 1945.

Παρουσιάζουμε και το τελικό έγγραφο και το σχέδιο με τις διορθώσεις και τις υποδείξεις. 

Στο τέλος παραθέτουμε ένα τμήμα του σε μεγέθυνση. 

Κυκλοφορεί ο 1ος τόμος και σύντομα ο 2ος

Ογδόντα (80) χρόνια "Βάρκιζα"

Γιώργος Μιλτ. Σαλεμής

Ογδόντα (80) χρόνια τώρα, η Αριστερά θρηνεί τη "Βάρκιζα".

Ογδόντα (80) χρόνια τώρα, οι Αριστεροί αρνούνται να εγκύψουν στο ιστορικό γεγονός, να το δουν στη διαλεκτική του σχέση με το περιβάλλον του, με τα πριν γεγονότα, με τα ταυτόχρονα γεγονότα, και σε ελληνικό επίπεδο και σε διεθνές.

Καμιά φορά κάποιος, συσχετίζοντας τις ημερομηνίες, κάνει αναφορά στη Γιάλτα. Αλλά μέχρι εκεί! Μέχρι εκεί που το... χάραξε ο Γκέμπελς έναν και πλέον χρόνο νωρίτερα(!)

Κι αν ρωτήσει κανείς τους περισσότερους ειδήμονες της ηττοπάθειας, για το τι συνέβαινε, τότε ακριβώς, στον κοντινό και μακρινό περίγυρο της χώρας μας, τι θα απαντήσουν;

Πχ, τι γινόταν τότε στις Ινδίες; Ή τι γινόταν τότε στην Παλαιστίνη;

Αμ στην Γιουγκοσλαβία; Ή στην Σκιπερία (την επιλεγόμενη Αλβανία);

Ξέρουμε πότε ελευθερώθηκε η Αθήνα, ίσως και η Θεσσαλονίκη. Ξέρουμε όμως πότε φύγαν οι Γερμανοί από την Γιουγκοσλαβία; Κι αυτοί που λάτρεψαν τον Τίτο σίγουρα θα το αγνοούν!

Τι ξέρουν οι θρηνούντες την "Βάρκιζα" για την επέμβαση των Άγγλων στους Αγ. Σαράντα; Τι ξέρουν για τον Αμπάς Κούπι ("τον Μπάζι της Τσάνας"), "τον Αλβανό Ζέρβα" που οι Άγγλοι απαιτούν από τον Χότζα να μην πειράξει; Τι ξέρουν για την εμπλοκή του... αρβανίτη Ζέρβα στην Αλβανία και τα σχέδια κατάληψης εδαφών της Β. Ηπείρου, για λογαριασμό βέβαια των Άγγλων;

Τι ξέρουν οι Αριστεροί για το "μέτωπο του Σιρμίου" όπου, η Γερμανική στρατιά Ε, μαζί με 100.000 Κροάτες καλά εξοπλισμένους, αμύνεται μέχρι το τέλος του Β' Π.Π.;

Τι ξέρουν οι Έλληνες για τη συνάντηση στην Ιταλία του Τίτο με τον Τσώρτσιλ τον Αύγουστο του 44; Κάτι ξέρουν για την Γκαζέρτα. Αλλά μήπως και ο Τίτο με τον Τσώρτσιλ συμφωνία δεν έκανε; Δεν έδωσε; Μόνο πήρε; Και τι έδωσε;

Τι ξέρουν οι Έλληνες, και οι μεν και οι δε, για την εμπλοκή των Άγγλων στο μέτωπο αυτό; Για την επίσκεψη του Αλεξάντερ; Για τη συμμετοχή της ΡΑΦ, για το αεροδρόμιο που της έφτιαξε ο κομμουνιστής Τίτο, την ίδια στιγμή που η ΡΑΦ χτύπαγε ανελέητα τον λαό της Αθήνας και τους Έλληνες κομμουνιστές;

Τι ξέρουν οι Έλληνες, και οι μεν και οι δε(ν), για την κάμψη των Άγγλων στις 14/12 και την εκδηλωθείσα διάθεσή τους να εγκαταλείψουν την Αθήνα και να κρατήσουν ένα μικρό προγεφύρωμα στην Αττική; Για τη δραματική σύσκεψη των "Παραπηγμάτων" τι γνωρίζουν;

Για την σθεναρή στάση του Τσακαλώτου και την από κει και πέρα απλόχερη βοήθεια του Τσώρτσιλ σε εφεδρείες και πάσης φύσεως υλικό;

Τι ξέρουν για τις διαμαρτυρίες των Αμερικανών, εκείνες ακριβώς τις μέρες του Δεκέμβρη, για την αφαίμαξη του μετώπου των Αρδενών από Αγγλικά στρατεύματα προκειμένου να κρατηθεί η Αθήνα κι ας κινδύνευαν οι Σύμμαχοι με "νέα Δουνκέρκη";

Πόση ιστορική σημασία δώσανε σε όλα αυτά, οι "ταλαντούχοι κύριοι του Ριπλέι" που θρηνούν στις 4/12, στις 12/2, στις 16/6 και στις 12/10 κάθε χρόνου;

Αλλά και τι ξέρουν και τι μολογάνε για τις δύο προτάσεις συμβιβασμού που έγιναν από τους Άγγλους και απερρίφθησαν μετά ταμαχιάρικης βδελυγμίας, από τους ατιμώρητους στους αιώνες, ηγετίσκους της ηρωικής Μάχης των Αθηνών;

Γιατί απερρίφθησαν αυτές οι προτάσεις, (στις 18/12 και στις 26/12 από τον ίδιο τον Τσώρτσιλ), που προέβλεπαν πολύ καλύτερους όρους από την "Βάρκιζα"; Δλδ διατήρηση του ΕΛΑΣ στα όρια της Αττικής και αφοπλισμό ΜΟΝΟ του ΕΛΑΣ Αθήνας; Δεν ήξεραν τάχα ότι στις 18, και πολύ περισσότερο στις 26 Δεκέμβρη, η μάχη δεν μπορούσε να κερδηθεί; Γιατί δεν συνθηκολόγησαν τότε αλλά περίμεναν ακόμα 18 ημέρες καταστροφής για να συνθηκολογήσουν στις 13 Ιανουαρίου με την Ανακωχή;;;

Αχ, η Ανακωχή! Πόση "Βάρκιζα" έβαλε ο... θεός για να κρύψει τις ευθύνες της Ανακωχής!!!

Θα ήταν η "Βάρκιζα" τέτοια αν η Ανακωχή δεν την προκαθόριζε με τους επαχθείς και απαράδεκτους όρους της;

Και καλά, ένα μήνα μετά φταίει η... Γιάλτα(!) Ένα μήνα πριν την... Γιάλτα, ποιος φταίει; Και πενήντα (50) μέρες πριν την... Γιάλτα ποιος φταίει;

Και τέσσερις (4) ΜΗΝΕΣ πριν την.... Γιάλτα ποιος φταίει;

Πόσο "Δεκέμβρη" έβαλε ο... θεός, για να κρύψει την ματαίωση της εισόδου του ΕΛΑΣ στην Αθήνα στις 12 Οκτωβρίου 1944;

Πόση κλάψα και οργή για τον "Λίβανο" έβαλε ο... θεός, για να κρύψει την μέγιστη προβοκάτσια της αιματηρής διάλυσης του 5/42 και την εκτέλεση του Ψαρρού καθώς η αντιπροσωπία έφευγε για τον Λίβανο;

Πόση κλάψα και οργή για την Γκαζέρτα έβαλε ο... θεός, για να κρύψει ότι οι επικριτές του "Λιβάνου" υπογράφουν την " "Γκαζέρτα" και οι επικριτές της "Γκαζέρτας" υπογράφουν την Ανακωχή και οι επικριτές της Ανακωχής υπογράφουν την "Βάρκιζα";

Ως πότε παλληκάρια θα ζούμε στα στενά;

Ως πότε θα αναμασάμε, σε όλες τις θλιβερές επετείους, τις ανόητες δικαιολογίες εκείνων που ήσαν υπεύθυνοι και αρνήθηκαν να αναλάβουν τις ευθύνες τους, παραμένοντας, στους αιώνες, ατιμώρητοι;

Τι πλήρωσε, ο Ιωαννίδης; τι πλήρωσε ο Μπαρτζώτας; τι πλήρωσε ο Κωτσάκης; τι πλήρωσε ο πολύς Μακρίδης(Έκτωρας), ο "Μυταράς" κατά τον Άρη Βελουχιώτη;

Η αντρειωσύνη των αναθεωρητών της ιστορίας φτάνει μέχρι τον Ζαχαριάδη(!) Άντε και μέχρι τον Σιάντο(!)

Οι... αλάστορες των θέσφατων και των ταμπού, των προκαταλήψεων και των... δογμάτων, μέχρι εκεί φτάσανε!

Τους περιμένει, όμως, η Ιστορία, στη γωνία!

Πάνοπλη!

Μαζί της και τα νέα παιδιά, οι νέοι ιστορικοί, οι νέοι αγωνιστές.

Εκείνοι, δεν θα καταπιούν την κατάθλιψη της ήττας, την σποδό της καταστροφής.

Εκείνοι θα αντιληφθούν ότι, οι πραγματικοί νικητές δεν είναι όσοι κέρδισαν, όπως κέρδισαν, την εξουσία τον "Δεκέμβρη", αλλά εκείνοι που έκαναν το καθήκον τους στην Πατρίδα και συνέχισαν τον αγώνα από τα Αλβανικά βουνά, στον Όλυμπο, στην Γκιώνα, στον Παρνασσό, στην Πίνδο και στα Άγραφα, στην Πάρνηθα, Μοριά και Ρούμελη, Ήπειρο και Μακεδονία.

Στη θάλασσα και στη στεριά, μα πάνω απ' όλα στο χώρο των Ψυχών και των Πνευμάτων!

Στους Αιώνες των Αιώνων.... Στο Νυν και στο Αεί...

Πατήρ πάντων, πόλεμος!

Κι άλλους τους κάνει θνητούς κι άλλους αθάνατους.

Κι άλλους τους κάνει δούλους κι άλλους τους κάνει ΕΛΕΎΘΕΡΟΥΣ!

κλικ