Γιώργος Μιλτ. Σαλεμής
Ο Ορέστης, ως καπετάνιος της ΙΙ Μεραρχίας του ΕΛΑΣ, έχει άμεση σχέση με την παράδοση των Ταγμάτων Ασφαλείας της Εύβοιας. Η Χαλκίδα, όπως σημειώνει, είναι η τελευταία πόλη της Στερεάς που απελευθερώνεται. Η πρώτη είναι το Αγρίνιο.
Σε τρεις δημοσιεύσεις στην "Απογευματινή", 29-30 Σεπτεμβρίου & 1 Οκτωβρίου 1958, δίνει τη δική του εικόνα για τα γεγονότα τα σχετικά με την παράδοση των "Ταγμάτων".
Αξίζει να επισημάνουμε:
1) Την παράθεση της "συμφωνίας του Θεολόγου", μεταξύ του 7ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ και των "Ταγμάτων".
2) Τον ρόλο των Άγγλων, σε αντίθεση με εκείνον των Αμερικανών, και σε σύγκριση με την ανάλογη παράδοση των "Ταγμάτων" στο Αγρίνιο.
3) Την άποψή του ότι θα μπορούσαν να μην είχαν συμβεί πολλά δεινά αν οι Ταγματασφαλίτες είχαν αντιμετωπιστεί αλλιώς και ενάντια στις προβοκατόρικες ενέργειες και μεθοδεύσεις των Άγγλων. Το παράδειγμα των 50 ταγματασφαλιστών του Αγρινίου που προσχώρησαν στον ΕΛΑΣ και η μετέπειτα συμμετοχή τους στις μάχες του Δεκέμβρη από τις γραμμές του ΕΛΑΣ, ενισχύουν την άποψή του αυτή.
4) Την φυγάδευση από τους Άγγλους επιλεγμένους αξιωματικούς των "Ταγμάτων".
5) Την εξαίρεση του Μιχάλη Τυρίμου από τους "διασωθέντες" και την απόκρυψή του με το ψευδώνυμο "Γεωργιάδης" στη Χαλκίδα.
6) Την επαφή που έχει με τον παλιό του φίλο και σύντροφο, γιατρό Κώστα Νικολακόπουλο, τη συζήτηση μαζί του και την προειδοποίηση του για την επέμβαση των Άγγλων. Ο Ορέστης κάνει μια ανασκόπηση της δράσης του Τυρίμου και αναφέρεται σε γεγονότα πριν την κατοχή αλλά και των πρώτων ημερών της.
7) Την "πληροφόρηση" του Νικολακόπουλου από τον Τυρίμο για την ύπαρξη "φθηνού" πράκτορα των Άγγλων στο ΠΓ του ΚΚΕ.
