Αναδημοσίευση από το φιλολογικό περιοδικό "Παρνασσός"
Πρόλογος: Γιώργος Μιλτ. Σαλεμής
Πρόκειται για ένα "αδελφό" λογοτεχνικό κείμενο σε προηγούμενο που αναδημοσιεύσαμε το Πάσχα του 2021.
Προέρχεται κι αυτό από το θρυλικό φιλολογικό περιοδικό "Παρνασσός" της δεκαετίας του 1870.
Εκτός, όμως, από το λογοτεχνικό του ενδιαφέρον έχει και ιστορικό. Με την έννοια ότι μάς βοηθάει να αποκλείσουμε μια εκδοχή στην ερμηνεία της προέλευσης του ονόματος "Σχηματάρι".
Είχαμε πει, τόσο στο βιβλίο Παράξενοι φτωχοί Στρατιώτες, όσο και σε άλλο κείμενο του παρόντος μπλογκ ότι, η προφορική παράδοση αναφέρει ως εκδοχή την προέλευση του ονόματος από την αγγειοπλαστική παράδοση της αρχαίας Τανάγρας.
Χάρη στον εντοπισμό αυτού του κειμένου, διαπιστώνουμε ότι ναι μεν η εν λόγω παράδοση έχει κάποια βάση, βάση, όμως εντελώς λόγια, ρομαντική και άκρως αρχαιόπληκτη, εφόσον υποσκελίζει δυο δεκάδες αιώνων και ανάγει, τη γένεση του ονόματος "Σχηματάρι", στην αρχαιότητα, "διά εναερίου τινός γεφύρας", όπως θα έλεγε ένας σπουδαίο ιστορικός του 19ου αιώνα.
Συγκεκριμένα, ο ευφάνταστος, αρχαιόπληκτος και ανώνυμος Γάλλος συγγραφέας του κειμένου, πλάθει μια ρομαντική ερωτική ιστορία στην ελληνιστική Τανάγρα της εποχής δλδ των Ταναγραίων Κορών. Ήρωάς του, "ο Ταναγραίος κεραμεύς", διακριθείς για την επιδέξιότητά του.
