Μετά τον αγγέλων.. ο Άγγελος!

Στην Κύμη το 2017. Χριστούγεννα.
φωτογραφία: Μάριος Μυλωνάς
Από την προσωπική σελίδα του Άγγελου

 

Είδηση αδιανόητη!

Ο Άγγελος Μαντάς, δεν ήταν μόνο από τους σπουδαιότερους παπαδιαμαντιστές. Ήταν πάνω απ’ όλα δάσκαλος.

Δάσκαλος, που, οι της «θετικής κατεύθυνσης», όταν τον συναντήσουν, ανακατευθύνονται και γίνονται φιλόλογοι. Αλλά ακόμα κι αν επιμείνουν στον θετικισμό τους σίγουρα θα είναι άλλου τύπου.

Οι άλλοι, που δεν ήταν δυνατόν να τον συναντήσουμε, λόγω ηλικίας τότε, που ζωή μας επεδέχετο ανακατατεύθυνση, αναθεματίζουμε την τύχη μας.

[Άγγελε, το πέτυχα αυτό το «επεδέχετο» ή μήπως να αρκεστώ στο «επιδέχονταν»;]

Ένα από τα εξαιρετικά δείγματα, το τελευταίο του δημόσιο «διδακτικό σχόλιο»:

"Εγκυμονεί ο κίνδυνος";

Όχι. Η κατάσταση Χ εγκυμονεί τον κίνδυνο ψ. Ο κίνδυνος ελλοχεύει (=παραμονεύει) ή το πολύ πολύ εγκυμονείται. Δηλαδή ο κίνδυνος γεννιέται, δε γεννάει!

Τώρα, θα μου πείτε, στο γλωσσικό κυκεώνα των σημερινών ΜΜΕ αυτό βρήκες διορθωτέο; Όχι βέβαια, αλλά το άκουσα από δημοσιογράφο από τους παλιούς, που πίστευα πως κατέχει τη γλώσσα και αισθάνθηκα "κάπως", που λένε και οι νέοι.

 

Του άρεσε να μας διορθώνει. Και μας μάς άρεσε περισσότερο. Τώρα θα μας λείψει. Κι αυτό «μας πράζει», κάπου εδώ στο μέρος της καρδιάς.

[Ο Άγγελος έλεγε μιαν ωραία ιστορία για να μας μεταδώσει ότι ένας ψάλτης δεν πρέπει να είναι μόνο μουσικά σωστός αλλά και «να σε πράζει»! Και χτύπαγε το στήθος].

Από τους λίγους που τολμούσαν να διορθώνουν. Σκόλοψ, στον οφθαλμό του, κάθε λάθος. Κι ίσως το μόνο πεδίο των σχολίων του.

Κάποτε με διόρθωσε σε έναν παιγνιώδη στίχο που σκάρωσα και του γκρίνιασα…

-Αμάν, εσείς οι φιλόλογοι με τους κανόνες σας. Αφήστε μας να κάνουμε κανα λάθος για να εξελιχθεί ο γλώσσα…

Ο Άγγελος έψαλλε…

«Ἀνάρχῳ καὶ γεννήσει τε καὶ προόδῳ, Πατέρα προσκυνῶ τὸν γεννήσαντα, Υἱὸν δοξάζω τὸν γεννηθέντα, ὑμνῶ τὸ συνεκλάμπον, Πατρί τε καὶ Υἱῷ Πνεῦμα ἅγιον».

Τώρα, με τι φωνή να το ψάλλουμε εμείς;;;

Και πώς θα είναι ο τόπος θα είναι «αναψύξεως» και πώς η πατρίδα θα είναι η «ποθεινή» και σε ποιον παράδεισο μπορεί να είναι πολίτης, ο Άγγελος, αν δεν διδάσκει την ελληνική γλώσσα; Πώς το πνεύμα της θα «συνεκλάμπει»;

Παρηγορούμαι με την ιδέα ότι, τώρα πια, θα μπορεί να προσκυνάει τους «γεννήσαντες» έστω κι αν πάψει να δοξάζει την «γεννηθείσα».

Μετά των αγίων, εν χορώ, μετά των αγγέλων, μετά των γεννησάντων τη γλώσσα… τους Ποιητές, τους Υμνωδούς, τους Συγγραφείς, τον Λαό σύμπαντα, που γέννησε τη γλώσσα μας στους αιώνες…

Μετά τον Γεννήσαντα, Άγγελε, άμα και τον Γεννηθέντα…

 

Γιώργος Μιλτ. Σαλεμής