Σελίδες από τα πρακτικά των συνομιλιών σε επίπεδο ειδικών ανάμεσα στην Αγγλία, Γαλλία και ΕΣΣΔ - Μόσχα, Αύγουστος 1939.
Τις μέρες που προηγήθηκαν, Αύγουστος του 2017, φάνηκε καθαρά πόση ανοησία αλλά και πόση άγνοια κρύπτεται πίσω από τις "τοποθετήσεις" διαφόρων, "ειδικών" και μη, μεταξύ "αρίστων" και μη, μεταξύ πολιτικών της καριέρας και μη, γύρω από τα γεγονότα που προηγήθηκαν του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, τις αιτίες του, τις αφορμές του, τη διάρκειά του, τις δυνάμεις που πήραν μέρος, τις κινήσεις και τις συμμαχίες που έγιναν προκειμένου να αποκρυσταλλωθούν τα μέτωπα των συγκρουόμενων δυνάμεων.
Εβδομήντα οκτώ μόλις χρόνια μετά και τα πάντα όλα έχουν συσκοτισθεί από τις πολιτικές σκοπιμότητες ενώ διεξάγεται εις έτι σφοδρός αγώνας για να ξεχάσουμε ό,τι ξέρουμε και ν' αρχίσουμε να βλέπουμε ανάστροφα την αλήθεια.
Και όλα αυτά ενώ αρκεί να ρίξει ο καθένας μια ματιά στα ντοκουμέντα, στις ημερομηνίες, στις πάμπολλες αφηγήσεις των προσώπων που πήραν μέρος.
Ένα απ' αυτά τα πρόσωπα είναι και ο Στρατάρχης και τέσσερις φορές ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης Γκεόργκι Κωνσταντίνοβιτς Ζούκοφ που άρχισε να πολεμάει από τον Μάιο του 1939, όταν η Ιαπωνικές δυνάμεις προσέβαλαν τις φίλιες δυνάμεις της Λ.Δ. της Μογγολίας στον ποταμό Χαλχίν Γκολ, και σταμάτησε μόνο όταν κάρφωσε τη σημαία της πατρίδας του στην καγκελαρία, στην καρδιά του ΓερμανοΝαζιστικού θηρίου και ανάγκασε τους ηττημένους στρατηγούς του Χίτλερ να παραδοθούν άνευ όρων.
Τα απομνημονεύματα των πολεμικών αυτών κατορθωμάτων έχουν εκδοθεί και στα ελληνικά και μάλιστα το 1971, επί χούντας. Κυκλοφόρησαν δε σε φυλλάδια, όπως συνηθίζονταν τότε, και ο καθένας που ήθελε να αποκτήσει το βιβλίο έπρεπε να το αγοράσει με δόσεις, να συγκεντρώσει τα τεύχη και μετά να προβεί στη στάχωση, στη βιβλιοδεσία. Πολύ βολική διαδικασία για τη χούντα εφόσον έριχνε το δόλωμα και απλώς μετά περίμενε να δει ποιος θα τσιμπήσει. Ακόμα κι αν ο εφημεριδοπώλης ήταν μη συνεργάσιμος, πράγμα εξαιρετικά απίθανο, κάποιες από τις πολλές φορές που θα πήγαινε ο συλλέκτης στο περίπτερο θα γινόταν αντιληπτός "υπό των αρχών".
Μια τέτοια έκδοση έχω στα χέρια μου και από αυτή θα παραθέσω μερικές σελίδες από τα πρακτικά των συνομιλιών που διεξήχθησαν μεταξύ των στρατιωτικών αντιπροσωπιών των τριών χωρών: Αγγλίας, Γαλλίας, Σοβιετικής Ένωσης, τις μέρες ακριβώς πριν από την υπογραφή του σύμφωνου "Ρίμπεντροπ-Μολότωφ" στις 23 Αυγούστου 1939. πρόκειται για τις συνεδριάσεις που έλαβαν χώρα την 15η και 17η Αυγούστου του 1939, λίγες μέρες πριν την υπογραφή του συμφώνου και ενώ στον ποταμό Χαλχίν Γκολ διεξάγονται σφοδρές επιχειρήσεις και άρα δεν είναι ακόμη σαφές αν η ΕΣΣΔ θα αναγκαστεί να πολεμήσει σε δύο μέτωπα, της Άπω Ανατολής και της Ευρώπης, ή σε ένα, εκείνο της Ευρώπης. Η "εκκρεμότητα" αυτή, η οποία συνήθως "ξεχνιέται" από πολιτικούς και ιστορικούς, θα κλείσει στα μέσα Σεπτεμβρίου όταν οι Ιαπωνέζοι θα υποχρεωθούν να υπογράψουν συμφωνία μη επίθεσης μετά της ΕΣΣΔ και της Λ.Δ. της Μογγολίας.
Μετά την κατάρρευση αυτών των συνομιλιών με ευθύνη των ΑγγλοΓάλλων, (το παραδέχεται και το καταγγέλει αυτό και ο Τσώρτσιλ), ο Στάλιν δίνει εντολή στον Μολότωφ να υπογράψει το σύμφωνο.
Η Σοβιετική Ένωση χρειαζόταν χρόνο, κάπου δυο χρόνια ακόμη θα της ήταν αρκετά, όχι μόνο για σταθεροποιήσει την κατάσταση στην Άπω Ανατολή αλλά και να ολοκληρώσει τις γιγαντιαίες πολεμικές προσαρμογές που απαιτούσε ένας πόλεμος όπου δεν θα αναμετρούνταν μόνο οι πιο εξελιγμένοι στρατοί της Ευρώπης αλλά και οι αντίστοιχες οικονομίες και οι υποφώσκοντες πολιτισμοί με τα ανάλογα ανθρωπολογικά τους υβρίδια, ο "Φριτσ" με τον "Ιβάν".
Στις παρακάτω σελίδες, μαζί με τις υπέροχες φωτογραφίες, θα μπορέσει ο αναγνώστης να διαπιστώσει σε τι υψηλό επίπεδο είχαν φτάσει οι επιτελικές προετοιμασίες στην ΕΣΣΔ και πώς, αν είχαν οι ΑγγλοΓάλλοι σταθεί στο ύψος των καιρών, ο πόλεμος θα είχε απ' την αρχή άλλη έκβαση. ΄
Ο στρατάρχης της ΕΣΣΔ Μ. Μ. Σάποσνικοφ, παρουσιάζει τις δυνάμεις που μπορούσε να παρατάξει η χώρα του σε τρία διαφορετικά επιθετικά σενάρια των Γερμανών, ενώ ο διοικητής στρατιάς Α.Δ. Λοκτιόνοφ παρουσιάζει τις αεροπορικές δυνάμεις που μπορούσε να παρατάξει η ΕΣΣΔ στα ενδεχόμενα αυτά...
Γ.Κ. Ζούκοφ, Απομνημονεύματα, Εκδόσεις Φέξη, Αθήνα 1971, σελ. 251-257
