Γιώργος Μιλτ. Σαλεμής
Σαράντα σωστά χρόνια. Δεν υπήρξε περίπτωση που η ΝΔ να βρεθεί στην αντιπολίτευση και να μη πάθει υστερία! Κάθε φορά, όλες τις φορές, επιστράτευε τα πιο βρώμικα ψέματα, τις πιο άγριες κραυγές «απόγνωσης», τις πιο ιταμές επιθέσεις, τις πιο βαριές συκοφαντίες κατά του εκάστοτε πολιτικού αντιπάλου της που ήταν τρεις (3) φορές το ΠΑΣΟΚ και μία (1) η Αριστερά.
Τα ίδια που κάνανε με τον Τσίπρα, κάνανε και με τον Ανδρέα και με τον Σημίτη και με τον ΓΑΠ. Άμα τη εμφανίση! Με «το καλημέρα», που έλεγε ο Πολύδωρας. Με τον Σημίτη, τι βρωμιές κάνανε; Μέχρι και ο Έβερτ έγινε αντιαμερικανός(!) Ασχέτως αν ο «Κινέζος» κάνει τώρα τον «Κινέζο» και τους κρατάει τα μπόσικα, όταν δεν συμμετέχει κι αυτός στις όμοιες ιταμές επιθέσεις εναντίον του Τσίπρα.
Όταν μια τακτική επαναλαμβάνεται τέσσερις (4) φορές, σε τέσσερα διαφορετικά περιβάλλοντα, εναντίον τεσσάρων διαφορετικών πρωθυπουργών, τότε λιγότερη σχέση έχει με το πρόσωπό του πρωθυπουργού και περισσότερη σχέση με την ποιότητα, με το είδος, με την «ύφανση», του κόμματος και της παράταξης που περνάει στην αντιπολίτευση.
Υπογραμμίζω:
Περνάει μόνο στην αντιπολίτευση και χάνει μόνο την κυβερνητική εξουσία! Όχι την υπόλοιπη εξουσία στην οποία δεν διατηρεί απλώς θύλακες αλλά ολόκληρα κομμάτια του κρατικού μηχανισμού, ενώ στην οικονομία διατηρεί «ηπείρους» ολόκληρες (βλ ΜΜΕ, ποδοσφαιρικές ομάδες, επιχειρηματικές «συλλογικότητες», διαπλεκόμενες επιχειρήσεις με τις προμήθειες του κράτους κλπ).
Παράδειγμα:
Όταν έγινε η μεταπολίτευση, αλλά και μετά επί Παπανδρεϊκής Αλλαγής, οι μόνοι υπέρμαχοι του συνδικαλισμού στα Σώματα Ασφαλείας ήταν οι Αριστεροί. Ήταν ο μόνος τρόπος να σπάσουν τότε τα «στεγανά» των φατριών, των συνωμοτών και των μυστικών υπηρεσιών, για ν' αρχίσει ένας κάποιος δημοκρατικός έλεγχος στα «σκοτεινά υπόγεια», και τα αιματοβαμμένα, του συστήματος εξουσίας.
Τότε σκίζανε τα ιμάτιά τους οι Φαρισαίοι, και ο συνδικαλισμός των σωμάτων αυτών ήταν έγκλημα καθοσιώσεως και «εθνική προδοσία»! Ακριβώς όπως το διαβάζετε. Τώρα υπάρχει κανείς δεξιός αστυνομικός, πυροσβέστης, στρατιωτικός που να μην συνδικαλίζεται, πριν ή μετά την αποστράτευσή του; Και αν παλιά ήλεγχαν τον μηχανισμό «για την προστασία του Κράτους» με συνωμοσίες τώρα τον ελέγχουν «νομίμως» με καταστατικά κατατεθειμένα στο πρωτοδικείο. Και βλέπεις έναν ...λοχία συνδικαλιστή να διατάζει έναν στρατηγό και έναν στρατηγό να ζητάει γραμμή από έναν ..λοχία, όταν και οι δύο πιπιλάνε την ίδια καραμέλα περί μόρφωσης (η παιδείας, ή καλλιέργειας- για να μην κολλάμε στις λέξεις) και αριστείας. Ποιος είναι άριστος εν προκειμένω; Ο λοχίας ή ο στρατηγός; Και γιατί δεν είναι στρατηγός ο λοχίας όταν κάνει τον στρατηγό στον στρατηγό και λοχίας ο στρατηγός που δεν μπορεί να στρατηγεύσει χωρίς τις πλάτες του λοχία;
Συμπέρασμα:
Θυμόμαστε και ξέρουμε. Γνωρίζουμε πολύ καλά, πάρα πολύ καλά, τι είναι η Δεξιά! Όχι τώρα, μετά τον πόλεμο, αλλά και πριν τον πόλεμο.Δεν περιμένουμε να δούμε τον Μικρό Κούλη, να παίζει με τα «νεοφιλελεύθερα» lego και play mobil του, όπως επιχειρείτε να μας αποπροσανατολίσετε για να κερδίσετε χρόνο.
Όσοι το ξέχασαν, έκαναν ότι το ξέχασαν ή τους συνέφερε να το ξεχάσουν, πλειοδότησαν στην υστερία και στην εξαλλοσύνη κατά των πολιτικών αντιπάλων τους είτε ήταν η Αριστερά, είτε οι «συνοδοιπόροι» της, είτε ήταν άλλα κόμματα του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς. Αυτό τους οδήγησε γρηγορότερα και βαθύτερα στη κοιλιά του θηρίου. Όσο πιο βαθειά μπαίνανε αυτοί, τόσο πιο αριστερά κινήθηκε η κοινωνική βάση τους. Έτσι έγινε τη 10ετία του '30, έτσι έγινε και με το ΕΑΜ, έτσι μετά τον Εμφύλιο, έτσι και το '60, έτσι και το '70.
Μια πρόβλεψη:
Ο Μικρός Κούλης, είχε και έχει αναλάβει να εφαρμόσει στην Ελλάδα το Δόγμα του Σοκ. Αυτό χρειαζόταν τις εξής προϋποθέσεις: 1) Τον λαό αλαλιασμένο από την καταστροφή και πανικόβλητο 2)Τρόμο και φόβο παντού και σε μεγάλες δόσεις 3)Ταχύτητα εκτέλεσης του σχεδίου (μπλιτζ κριγκ κοινωνικό και πολιτικό), 4) Μαζικά πλήγματα «μεταρρυθμίσεων».
Γι' αυτό βιαζόταν να ρίξει τον Τσίπρα. Για να μην απομακρυνθεί χρονικά από τις συνθήκες του πρώτου κύματος της μνημονιακής καταστροφής.
Τα τρία απ' αυτά δεν έγιναν! Και παρά την προσπάθεια να τρομοκρατηθεί ο λαός με άλλα μέσα αυτό δεν επετεύχθη παρά μονάχα σε ένα τμήμα του. Και αυτό μειοψηφικό παντού, και στην πολιτική και στην κοινωνία.
Άρα, αυτό που μένει στον Μικρό Κούλη είναι να κάνει το τέταρτο όσο μπορεί πιο γρήγορα, πριν η κοινωνία και οι αντίπαλοί του συνέλθουν από την κυβερνητική αλλαγή και τις αλλαγές που αυτή συνεπάγεται στον κρατικό μηχανισμό και στις παρυφές του.
Τα «μαζικά πλήγματα μεταρρυθμίσεων» είναι εδώ, μαζί με τα ξαφνικά μπουρίνια στον λίγο πιο λαμπερό ήλιο και και στον λίγο πιο γαλάζιο ουρανό(!)
Το κύμα των «μαζικών πληγμάτων» κατά των κεκτημένων θα εκδηλωθεί άμεσα, μέσα στις επόμενες μέρες και θα κάνει, ο,τι είναι να κάνει, μέσα στους επόμενους τρεις (3) με εννιά (9) μήνες! Έτσι λένε οι...γραφές! Εγώ λέω, άντε τον πρώτο χρόνο.
Της «Αμύνης τα Παιδιά» πρέπει να αντέξουν αυτόν ακριβώς τον χρόνο. Μετά όλα θα είναι πιο εύκολα. Θα εξαντληθεί η επιθετική ορμή ενώ θα φανεί ολόκληρος ο κώλος της μαϊμούς όσο πιο ψηλά ανεβαίνει στο δέντρο.
Οπότε: Δεν υπάρχει χρόνος για αναστοχασμούς και ανασυγκροτήσεις έξω και πέρα από τα πεδία των μαχών. Η Μεγάλη Πορεία συνεχίζεται και εν κινήσει θα γίνονται όλα!
Οι δε προσπάθειες που τεχνηέντως (όπως θα έλεγε ο Μπαμπινιώτης) εκδηλώνται ήδη για να κερδιθεί χρόνος («καθίστε να δούμε τις πράξεις πρώτα και μετά να κρίνουμε» και τα τοιαύτα) πρέπει να αντιμετωπισθούν πάραυτα και ακαριαία!!!
Ο Μικρός Κούλης, έχει ελάχιστες πιθανότητες να πετύχει τα σχέδιά του αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η αποτυχία του θα γίνει με τον «αυτόματο πιλότο».
Η εκλογική μάχη τελείωσε αλλά η μετεκλογική μόλις αρχίζει!
Αυτή είναι και η κύρια μάχη!!!
