Ο στρατηγός του Κόκκινου Στρατού Νικολάι Βατούτιν πολεμάει ακόμη

Ο στρ Ν. Βατούτιν (δεύτερος από δεξιά)

Γιώργος Μιλτ. Σαλεμής    

[ανάρτηση από το F/B στις 29 Ιανουαρίου 2023]

Είναι μια χαρακτηριστική άμα και σημαδιακή "σύμπτωση"!

Η προέλαση των Ρώσων στο Αρτεμόφσκ (Μπακχμούτ) έχει, σε κάποιο σημείο της, όριο την οδό που φέρει το όνομα του στρατηγού του Κόκκινου Στρατού, Νικολάι Βατούτιν (1901-1944).

[Λίγο πιο πέρα βρίσκεται η οδός "Πατρίς Λουμούμπα" και η οδός "Μιχαήλ Καλίνιν"].

Ήταν ένας από τους σημαντικότερους στρατηγούς του Β' Π.Π.

Πολέμησε από 19 χρονών για την υπεράσπιση της νεαρής σοβιετικής εξουσίας ενάντια στον Μαχνό.

Απόφοιτος της Ακαδημίας Φρούνζε διακρίθηκε σε όλα τα μέτωπα του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, και στην πρώτη περίοδο της υποχώρησης και στη δεύτερη της αντεπίθεσης.

Άφησε τα σημάδια της ορμητικότητάς του και στο Λένινγκραντ και στο Στάλινγκραντ, με αποτέλεσμα να γίνει ένας από τους πιο νεαρούς στρατηγούς του Κόκκινου Στρατού.

Αξιώθηκε, όσο λίγοι, να υπερασπιστεί το έδαφος της Μικρής του Πατρίδας, το Βορονέζ, καθώς ήταν διοικητής του ενός από τα δύο μέτωπα της Μάχης του Κουρσκ. Ήταν δλδ διοικητής του "Μετώπου του Βορονέζ" ή αλλιώς του "Νοτιοδυτικού Μετώπου".

Στη συνέχεια διοίκησε το 1ο Ουκρανικό Μέτωπο για την απελευθέρωση της Ουκρανίας και του Κιέβου.

Την 28η Φεβρουαρίου 1944, ο Βατούτιν που επέβλεπε προσωπικά την αναδιάταξη των στρατευμάτων του, μπήκε σε ένα χωριό που ελεγχόταν από τους ναζήδες του Μπαντέρα. Ήταν ρευστή και τότε η γραμμή του Μετώπου.

Στην αψιμαχία που ακολούθησε ο στρατηγός τραυματίστηκε στο ισχύο. Προσπάθησαν να τον σώσουν οι καλύτεροι γιατροί της ΕΣΣΔ. Ο ακρωτηριασμός του ποδιού δεν τον ωφέλησε. Υπέκυψε από σηψαιμία στις 15 Απριλίου 1944, ένα χρόνο πριν ο Κόκκινος Στρατός εκπορθήσει το Βερολίνο.

Κηδεύτηκε με μεγάλες τιμές στο ελεύθερο Κίεβο και η Μόσχα υποκλίθηκε στο νεκρό ήρωα της ΕΣΣΔ με 21 κανονιοβολισμούς.

Εν τω μεταξύ η μεγάλη οικογένειά του έχασε άλλους δύο αδελφούς του στο μέτωπο.

Το 2015 οι επιβιώσαντες της οικογένειας ζήτησαν τη μεταφορά των οστών του στη Μόσχα λόγω της σχέσης που είχε η κυβέρνηση του Κιέβου με τον Ναζί Μπαντέρα.

Η ανακομιδή των οστών δεν κατέστη δυνατή και έτσι ο Βατούτιν εξακολουθεί να βρίσκεται θαμμένος κάτω από το μνημείο του στο Κίεβο. Αναμένει! Αιώνια 42 χρονών!

Συμπεράσματα:

1. Εδώ μπορεί να δει κανείς, και αυτούς που αναγνωρίζουν κι αποδέχονται την Ιστορία τους και εκείνους που δεν την αναγνωρίζουν και προσπαθούν να την αναθεωρήσουν στα 'χνάρια του Χίτλερ.

2. Επίσης μπορεί να δει τη συνέχεια μετά την ασυνέχεια, τη ρήξη και την ενσωμάτωση, την παλινδρόμηση της Ιστορίας αλλά και την αναγέννηση των στοιχείων που την προωθούν.

3. Και οπωσδήποτε μπορεί να δει κανείς τι ιδεολογικά "πυρομαχικά" διαθέτει η κάθε εμπόλεμη πλευρά. Όταν ψύχραιμα τα αναγνωρίσει τότε θα καταλάβει και ποιος νικάει στον πόλεμο...

Η κηδεία του στρ. Νικολάι Βατούτιν  στο Κίεβο

Και ενώ στις 29/1/2023 κάνουμε την αναφορά στον στρ. Βατούτιν οι ειδήσεις των επομένων ημερών αναφέρονται ακριβώς σ' αυτήν, την οδό "στρατηγού Βατούτιν".

Οι υποχωρούντες Ουκρανοί και μισθοφόροι ΝΑΤΟϊκοί σύμμαχοί τους, ακρωτηριάζουν πτώματα για να μη καταστεί δυνατή η αναγνώρισή τους...

Και στις 10 Φεβρουαρίου 2023 γράφεται η συνέχεια της τύχης του Νικολάι Βατούτιν, αυτή τη φορά στο ίδιο το Κίεβο.

Την είδηση την παίρνουμε από το Documento...

[...Αίσθηση προκαλούν οι εικόνες που κάνουν τον γύρο του κόσμου με τις ουκρανικές αρχές να απομακρύνουν, από την τοποθεσία όπου βρισκόταν στην πρωτεύουσα της Ουκρανίας, το μνημείο του επικεφαλής των σοβιετικών ένοπλων δυνάμεων κατά την απελευθέρωση του Κιέβου από τις δυνάμεις των ναζιστών στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το άγαλμα του στρατηγού Νικολάι Βατούτιν απομακρύνθηκε από τον χώρο στον οποίο βρισκόταν από το 1948, το πάρκο Μαρίνσκι, έκανε γνωστό η δημοτική αρχή χθες Πέμπτη. Μεταφέρθηκε στο μουσείο αεροπορίας.

Επιπλέον, 30 και πλέον δρόμοι και πλατείες μετονομάστηκαν. Η Πλατεία της Νίκης, το όνομα της οποίας τιμούσε τη νίκη των σοβιετικών δυνάμεων στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, πήρε ξανά το ιστορικό της όνομα, Πλατεία Γαλικίας, σύμφωνα με τον δήμαρχο Κιέβου Βιτάλι Κλίτσκο.

Η Λεωφόρος Νίκης μετονομάστηκε σε Λεωφόρο Μπρεστ...]