Προς το παρόν πειθαρχούμε! Λοβοτομή όμως ΔΕΝ κάνουμε!

Γιώργος Μιλτ. Σαλεμής

Οι τοποθετήσεις μου, ως απλού πολίτη, είναι κατά συνέπεια πολιτικές. Δεν έχουν να κάνουν με τους «ειδικούς», τους «επαΐοντες», ή την αυθεντία τους.

Τα μέτρα που ανακοινώθηκαν, οι ενημερώσεις που γίνονται, απευθύνονται στους πολίτες και έχουν στόχο να κατευθύνουν την συμπεριφορά τους -προς το καλό, υποτίθεται- είναι δηλαδή αυτό που ονομάζουμε ΠΟΛΙΤΙΚΗ!

Δίπλα στον συμπαθή, προς το παρόν, κύριο Τσιόδρα, βλέπουμε κυβερνητικούς αξιωματούχους, εκπρόσωπους δλδ πολιτικής τάσης, οργανωμένης σε κόμμα, που κέρδισε τις εκλογές και έγινε κυβέρνηση. Μια άλλη πολιτική τάση, παραδείγματος χάρην, πολύ συγγενική με εκείνη της κυβέρνησης Κούλη, η κυβέρνηση του Μπόρις Τζόνσον, ακολουθεί μιαν εντελώς άλλη πολιτική και προφανώς έχει κι εκείνη τους λοιμωξιολόγους της να ισχυρίζονται τα διαφορετικά εκείνα, επικαλούμενοι επίσης την... ειδικότητά τους και την... αριστεία τους. Είπαμε: οι... άριστοι πράττουσι και οι αδύνατοι ξυγχωρούσι!

Συνεπώς, θα εφαρμόζουμε τα μέτρα με υπομονή και σύνεση, αλλά ΔΕΝ θα κάνουμε λοβοτομή! ΔΕΝ θα ευνουχιστούμε και μάλιστα οικειοθελώς, ως πολίτες. Ούτε, βέβαια, θα περιορίσουμε την σκέψη μας και την κριτική μας αντίληψη στα οικονομικά μέτρα που πρέπει να πάρει η κυβέρνηση.

Δεν θα καταπίνουμε αμάσητα ο,τι μας σερβίρουν και κατά συνέπειαν: δεν θα πειθαρχούμε αενάως αν δεν πειθόμαστε! Θα πρέπει να μας πείθουν αν θέλουν τη συναίνεσή μας και την ανοχή -έστω και προσωρινή- στο να ηγούνται εκείνοι της μάχης για την αποκατάσταση της υγείας του λαού, αφού έτυχε εκείνοι να βρίσκονται στην κυβέρνηση.

Εξάλλου, οι αρχαίοι υμών πρόγονοι «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι» έπεσαν στις Θερμοπύλες. Πειθόμενοι, όχι εντελλόμενοι! [Το «υμών» με ύψιλον, οφείλεται στο ότι, ως Βοιωτός, δεν νιώθω απόγονος των Λακεδαιμονίων αλλά των Θεσπιέων που ήταν εθελοντές]

Ας αρχίσουμε λοιπόν να σκεπτόμαστε:

1. 20η Μαρτίου 2020 σήμερα, ενδέκατη μέρα της καραντίνας. Ποια είναι η πιο καίρια γνώση για την επιδημία; Το ότι πέρα από τους επισήμως νοσούντες που καταγράφονται και ανακοινώνονται, υπάρχουν και άλλοι 2.000 με 3.000 «ελεύθεροι» που κυκλοφορούν και ζουν ανάμεσά μας. Μπορεί να είναι κάτι σαν τα νεφελίμ αλλά μπορεί και να είμαστε εμείς εκείνα τα νεφελίμ. Τα νεφελίμ που δεν έχουν συνείδηση της ύπαρξής τους, εξακολουθούν να είναι νεφελίμ. [δεν ισχύει το αντίθετο: εκείνοι που έχουν συνείδηση νεφελίμ δεν σημαίνει ότι είναι και νεφελίμ].
2. Λογικό, θα πει κανείς, να φυλαγόμαστε και να συμπεριφερόμαστε σαν να είναι δυνατόν να μολύνει ο ένας τον άλλο. Όμως οι μέρες περνάνε, πέρασαν οι 5-7 της επώασης, πέρασαν και δυο παραπάνω και δεν βλέπουμε αυτές τις 2.000 και 3.000 να νοσούν. Ούτε την εκθετική αύξηση των κρουσμάτων βλέπουμε στην... απόδειξη της οποίας επιστρατεύθηκαν μαθηματικοί, που καθόλου ειδικοί δεν είναι στην λοιμωξιολογία. Αντίθετα, κάθε μέρα βλέπουμε μικρούς αριθμούς - και για την Ελλάδα και για το υπολογιζόμενο εύρος της επιδημίας- να προστίθενται στους ήδη νοσούντες. Τριάντα – σαράντα άνθρωποι, που αν τους προσθέσεις όλους μαζί δεν μας δίνουν εκείνο το νούμερο που εικάζεται ότι υπάρχει στην κοινωνία. Τι γίνεται, λοιπόν; Τι μπορεί να σκεφτεί κανείς;
3. Το πρώτο που πρέπει να σκεφτεί είναι ότι τα μέτρα αποδίδουν! Η έγκαιρη καραντίνα δεν επέτρεψε την εκθετική αύξηση. Ο λαός γενικά αντελήφθη το πρόβλημα και αυτό φαίνεται στα νούμερα. Μένει τώρα να περάσουν οι μέρες να δούμε πόσοι παπάδες και πόσοι πιστοί αρρώστησαν κατά την αθρόα προσέλευσή τους στις εκκλησίες την προηγούμενη Κυριακή, 15 Μαρτίου 2020. Καθώς τα ΜΜΕ ήταν εκεί, ξέρουμε πια τους ενοριακούς ναούς, ξέρουμε περίπου και το πλήθος των πιστών, ξέρουμε ή μπορεί να ταυτοποιήσει,  η Ασφάλεια και οι ρουφιάνοι δημοσιογράφοι,   τους μεταλαμβάνοντες την Θεία Ευχαριστία, οπότε μπορούμε να κάνουμε σωστούς και, προ παντός,... επιστημονικούς λογαριασμούς. Να μη ξεχάσουμε όμως να λογαριάσουμε -όπως λογαριάζουμε, και σωστά, τις «απώλειες της πρώτης γραμμής»- και τις απώλειες της νομενκλατούρας. Να μη ξεχάσουμε να μετρήσουμε πόσοι από τους νοσούντες ανήκουν στην ελίτ και κατά συνέπεια γιατί δεν τηρούσαν τους κανόνες και μολύνθηκαν. Αν επισύρονται ποινές, διοικητικές και ποινικές, και τα ρέστα. Γιατί αν επισύρεται ποινή για την συνάθροισε άνω των 10 ατόμων κατά την οποία η μόλυνση είναι ενδεχόμενη, γιατί να μην επισύρεται ποινή και γι' αυτόν που δεν τήρησε τους κανόνες την ώρα που δίδασκε, εγκαλούσε, φοβέριζε τους άλλους για την ευθύνη που έχουν στη διάδωση του ιού. Γιατί δλδ, να μην έχει ευθύνη ο Παπαχελάς όταν φοβέριζε τον Αρχιεπίσκοπο, όταν ο Παπαχελάς νοσεί και ο Αρχιεπίσκοπος χαίρει άκρας υγείας;
4. Το αμέσως επόμενο που πρέπει να σκεφτεί κανείς είναι ότι πολλοί νοσούν και δεν το καταλαβαίνουν καν. Ή έστω, δεν το μολογάνε, ούτε στον γιατρό, ούτε στον σπετσέρη, ούτε.. στον παπά! Πάντως ΔΕΝ χρειάζεται να νοσηλευτούν, ούτε καν χρειάζονται την συμβουλή γιατρού! Δεν μπορεί, δλδ, έντεκα ημέρες επίσημης καραντίνας, χώρια πόσες μέρες «ανεπίσημης» κυκλοφορίας του κορωνοϊού, να μην υπάρχουν ούτε 1.000 ή 2.000 καταγεγραμμένα κρούσματα από τα 2.000 και 3.000 που υπολογίζονται και τα οποία, με την πάροδο των ημερών, όλο και κάποιους θα μολύνουν, εν τη αγνοία τους, ακόμα κι αν τηρούν όλα τα μέτρα προστασίας.
5. Αν όμως περνάνε οι μέρες και δεν νοσούν οι φορείς ή νοσούν τόσο που δεν το καταλαβαίνουν ή δεν χρειάζεται να νοσηλευτούν, τότε τα πράγματα αλλάζουν! Σημαίνει, για την Ελλάδα μιλώντας πάντα, ότι ούτε η μεταδοτικότητα είναι ανάλογη των άλλων χωρών, ούτε η νοσηρότητα συμβαδίζει με τα μοντέλα. Επομένως, γιατί μέρα με τη μέρα τα μέτρα γίνονται αυστηρότερα, γιατί μας απειλούν όλο και πιο πολύ, γιατί μας φοβίζουν, γιατί ο πρωθυπουργός δίνει τελεσίγραφα στο λαό, και δηλώνει ορθά κοφτά, σε πρώτο ενικό πρόσωπο, σαν ηγεμόνας... «δεν θα το ανεχτώ!»;
6. Αν, επίσης, περνώντας οι μέρες, έχουμε ένα εικαζόμενο πλήθος νοσούντων κοντά στις 3.000, και θανάτους 6, διασωληνωμένους 16 και νοσηλευομένους 78, τα πράγματα αλλάζουν... δραματικά προς το καλύτερο! Δεν είναι σίγουρο ότι εκείνοι που ξέρουν από εκθετικές και γεωμετρικές αυξήσεις ξέρουν και την πράξη της αριθμητικής που λέγεται διαίρεση. Όσοι όμως την ξέρουν, και είναι οι περισσότεροι που δεν φοίτησαν στο Χάρβαρντ, ότι άλλη η θνησιμότητα των εξ (6) στα 464 κρούσματα και άλλη η θνησιμότητα στα 3.000! Αν όμως είναι τόσο μικρή η θνησιμότητα γιατί τόσος ντόρος και, προ παντός, τόσος τσαμπουκάς από τον φιόγκο;.... «δεν θα το ανεχτώ!» Δεν κατάλαβε απ' τον κ. Μουτζούρη, τι κάνουν οι Έλληνες όταν ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης δηλώνει την ψυχική του κατάσταση; Όταν θυμώνει, χάνει την υπομονή του κλπ;
7. Θα πει κάποιος από τους συνωμοσιολογούντες και προφανώς οπαδός της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ, της Καλαμαρικάς, που θεωρεί τον Τσιόδρα αναξιόπιστο, αφού είναι ολυμπιακάκιας, ότι υπολογίζουν περισσότερα από 3.000 τα κρούσματα και δεν το ανακοινώνουν. Δεν θα είναι παράλογος ο ισχυρισμός του. Ο κύριος Τσιόδρας απέκρυπτε μέρες τον εικαζόμενο αριθμό των κρουσμάτων, δεν έκανε καμία σχετική δήλωση, αν κι όλους μας βοήθησε όταν μάθαμε πόσο, πάνω-κάτω, είναι το πλήθος των συνανθρώπων μας που νοσούν. Δηλώσεις δε, επί της... ταμπακιέρας, άρχισε να κάνει, ενοχλημένος σφόδρα, μόνο όταν πιέστηκε, μόνο όταν δυο άλλοι επιστήμονες, έγκριτοι όπως δήλωσε ο ίδιος, με επιστολές και με δηλώσεις, πήραν την ευθύνη, την ατομική ευθύνη, και είπαν τη γνώμη τους! Δεν ήταν δα και κάτι το τόσο τρομερό, ένα τέτοιο νούμερο, για να το κρύβει, παρά το ότι οι Χαιρετισμοί ήταν στο φόρτε τους ενώ είχαν προηγηθεί μέρες ακολασίας, με καρναβάλια, αποκριές, συμποσιασμούς και βακχείες... Δεν ήταν μεγάλο το νούμερο των 3.000 για να πανικοβληθεί ο λαός, αν και ειπώθηκαν και συνεχίζουν να λέγονται πράγματα που δείχνουν ότι έναν κάποιο πανικό τον επιθυμούνε!...«Στην Ιταλία δεν έχουν φέρετρα να θάψουν τους νεκρούς τους». [Διάγγελμα πρωθυπουργού 19/3/2020].
8. Αν όμως υπάρχουν περισσότερα από 3.000 αληθινά κρούσματα, δύο τινά μπορούν να συμβαίνουν. α) Κάπου θα εμφανιζόντουσαν. Είτε από την ανάγκη περίθαλψης, είτε, έστω από την ανάγκη την... εσχάτη! Κάτι τέτοιο όμως δεν υπάρχει. Και είναι η κοινωνία μας έτσι φτιαγμένη που γεγονότα τόσα και τέτοια δεν μπορεί να τα κρύψει. β) Εφόσον είναι περισσότερα των 3.000 και αποκρύπτονται από τους ανθρώπους της εξουσίας και των μηχανισμών της, τότε η κατάσταση είναι ακόμα πιο.... δραματικά καλύτερη(!) Καταλαβαίνει ο καθείς που ξέρει διαίρεση, άντε κλάσματα, ότι αν τα κρούσματα είναι 6.000, ή 10.000 ή 100.000, η θνησιμότητα των 6, ή η διασωλήνωση των 16 και η νοσηλεία των 78, είναι εντελώς αμελητέες ποσότητες.
9. Τούτων όλων δοθέντων, πρέπει να σκεφτεί κανείς αν οι αποφάσεις που παίρνονται είναι σωστές. Αν είναι άλλη η θνησιμότητα στα 464 κρούσματα και άλλη στα 3.000 ή στα περισσότερα, πώς παίρνουν αυτά ή τα άλλα μέτρα; Με τι επιστημονικά δεδομένα σκέφτονται; Σκέφτονται με επιστημονικά δεδομένα ή σκέφτονται με άλλα δεδομένα,... και ποια είναι αυτά; Στοιχηματικά, ποδοσφαιρικά, οπαδικά;(!) Η καραντίνα λήγει στις 24 Μαρτίου, παραμονή του Ευαγγελισμού. Έχουν μέχρι τότε διορία να επαναπροσδιορίσουν την στάση τους και να πουν ΟΛΗ την αλήθεια στο λαό που υποφέρει και καταστρέφεται. Κυρίως δε να παρουσιάσουν τον τρόπο που σκέφτονται, αποφασίζουν και ενεργούν. Δείξαμε ότι έχουμε καλή διάθεση να πεισθούμε. Ας δείξουν κι αυτοί αν έχουν την ικανότητα να πείσουν.
10. Πολύ φοβάμαι ότι αυτή την ικανότητα δεν την διαθέτουν. Όταν θέτουμε το ερώτημα, “με ποια απ' όλα αυτά τα προαναφερθέντα επιστημονικά δεδομένα αποφασίζουν;”, έρχεται ο πρωθυπουργός, εν επισήμω τελετή, να μάς απαντήσει: «Στην Ιταλία δεν έχουν φέρετρα να θάψουν τους νεκρούς τους. Κι όμως εδώ διακρίνω, από ορισμένους, έναν αδικαιολόγητο εφησυχασμό. Δεν θα τον ανεχτώ»!
    Τι λέει ο άνθρωπος και δεν το καταλαβαίνει! Ο «εφησυχασμός» των ορισμένων (όχι των πολλών, των ορισμένων!) είναι αδικαιολόγητος ενώ η εγρήγορση η δική του δικαιολογείται όχι από τα εδώ δεδομένα αλλά από εκείνα της Ιταλίας! Μα δεν είναι πρωθυπουργός της Ιταλίας, έστω και αν ταυτίζεται ιδεολογικοπολιτικά με τον Κόντε. Δεν θέλω να τον αδικήσω. Όταν ένας πρωθυπουργός καλείται να πάρει αποφάσεις σαφώς και θα πάρει υπόψη του το τι γίνεται στη διπλανή Ιταλία, στη Γαλλία, στην Ισπανία και σε όλο τον κόσμο. Καλώς λοιπόν ανησύχησε, καλώς πήρε τα μέτρα, έστω και αν βάρυνε πιο πολύ ο φόβος της Ιταλίας και όχι η μια ή η άλλη επιστημονική πρόβλεψη που μπορεί να ήταν περισσότερο αισιόδοξη. Το ζήτημα τίθεται από δω και πέρα. Με τη λήξη της καραντίνας των 14 ημερών, είτε θα πρέπει να δικαιολογήσουν με ακράδαντα στοιχεία τα τυχόν περαιτέρω μέτρα ή θα πρέπει να αλλάξουν τακτική και να περάσουμε σε μια τέτοια [τακτική] στην οποία, κάποιες από τις λειτουργίες της κοινωνίας θα συνεχίζονται. Πάντα φυσικά επαγρυπνώντας και πάντα παίρνοντας προληπτικά μέτρα.
11. Δεν είναι όμως η παραπάνω αποστροφή του πρωθυπουργικού διαγγέλματος η μόνη που θέτει σε αμφισβήτηση την αξιοπιστία του... ανθρώπου που νόμιζε ότι ήταν ηγεμόνας και μιλούσε στο λαό του στο πρώτο ενικό....«δεν θα το ανεχτώ»! Πριν από το διάγγελμα αυτό, υπήρξε και το προηγούμενο. Άλλη εικόνα έδωσε εκείνη την ημέρα! «....Η δεύτερη αντίληψη (σ.σ:εκείνη που ακολουθούμε εμείς) θέτει ως προτεραιότητα την υγεία των κοινωνιών, ανεξάρτητα από το κόστος που θα απαιτηθεί. Αναγνωρίζει ότι η επόμενη ημέρα θα είναι δύσκολη, ίσως και εφιαλτική. Όλοι, άλλωστε, μιλούν για «συνθήκες πολέμου». Συνεπώς και η οικονομία οφείλει να είναι «οικονομία πολέμου». Αυτό που βιώνουμε δεν είναι «15 μέρες χαλαρών διακοπών» που μόλις τελειώσουν θα επιστρέψουμε όλοι στο πριν, σαν να μην συνέβη τίποτα. Η θέση, λοιπόν, αυτή συνεπάγεται πολλά και δραστικά μέτρα. Υπολογίζει στην πειθαρχία των πολιτών ώστε να περιοριστεί η πανδημία, που θα έχει θύματα. Όμως, όσα ερείπια και αν υπάρξουν, θέλει τους περισσότερους ανθρώπους υγιείς για να τα ξαναχτίσουν...». [Διάγγελμα Κ. Μητσοτάκη 17/3/2020] Δύο μέρες μετά, στις 19/3, όμως, αλλάζει την «πλάκα» και την βάζει από την άλλη μεριά.....«Η επόμενη μέρα μπορεί να είναι καλύτερη. Και θα ξημερώσει πιο φωτεινή αν μείνουμε υπεύθυνοι και πειθαρχημένοι. Ενωμένοι αλλά μακριά ο ένας από τον άλλο! Μένουμε σπίτι, μένουμε αισιόδοξοι, μένουμε αποφασισμένοι, μένουμε -πάνω απ’ όλα- υγιείς! [Διάγγελμα Κ. Μητσοτάκη 19/3/2020] Τι συνέβη και μας δίνει ελπίδες; Τι υπολόγισε για να μιλήσει αλλιώτικα από το διάγγελμα της 17/3; Και τι υπολογίζει και ενώ μιλάει αυταρχικά και ...ανησυχητικά στην αρχή του διαγγέλματος της 19ης, καταλήγει να μιλάει αισιόδοξα στο τέλος; Υπολόγισε, ή απλώς δεν ξέρει τι του γίνεται και «παίζει» την «πλάκα» κατά πως γραδάρουν οι «ειδικοί» την πολιτική του εικόνα, με τη σχετική προβολή, βέβαια, στην επόμενη μέρα;
    Η δική μου διάθεση είναι να πιστέψω το τελευταίο. Εσείς όμως περιμένετε να θέσετε τα δάκτυλά σας επί των τύπων των ήλων! Με τα σχετικά γαντάκια προφανώς και εφόσον μετά τ' αποστειρώσετε καταλλήλως για την αποφυγή μολύνσεως από τον Υιό mitsotaki, που ενδημεί τόσα και τόσα χρόνια στην πολιτική ζωή του τόπου!

Βιβλιογραφία:  https://www.zougla.gr/ygeia/article/pandimia-koronoiou-imaste-mprosta-se-ena-fiasko?fbclid=IwAR0YGgx7-hM0d9SXlfkF9wsPrszL11kA8bjj90qM9s5l2JT0V1fav4Cq_EE